Poëtica
Aristoteles
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Meulenhoff, cop. 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : GERB |
31/12/2005
Piet Gerbrandy is de vaste poëziecriticus van de Nederlandse 'Volkskrant'. In zijn kronieken heeft hij zich laten kennen als een gevreesd commentator, die heel wat van zijn collega's laat zakken omdat ze ambachtelijk tekortschieten. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de dichter Gerbrandy uitzonderlijk veel aandacht schenkt aan de vorm en de verwoording van zijn gedichten. Dat begint al bij het eerste vers uit zijn jongste bundel, dat aanvangt met de imperatief 'Kom' om verder te gaan in de volgende strofen met 'Zie' en 'Win', waardoor meteen de beroemde spreuk 'Veni, vidi, vici' (ik kwam, ik zag, ik overwon) van Julius Caesar hier opduikt; niet toevallig gaat dit vers gepaard met een citaat van Caesar (dat echter over iets heel anders handelt). Kortom, Gerbrandy is behalve dichter ook classicus en kenner van de Europese poëzie; dit soort motto's onderaan het vers vormt dan ook een rode draad in de hele bundel. Uiteraard verlenen zulke weetjes geen artistieke meerwaarde aan de gedichten, maar het is wel van belang om te zien hoe Gerbrandy zich uitdrukkelijk beroept op (en speelt met) een literaire traditie. Tegelijk wordt zo duidelijk hoe retorisch-doordacht deze gedichten zijn, ook al lijken ze soms spontaan en associatief. Toch kiest de dichter allerminst voor helderheid; zo is in hetzelfde openingsvers bv. sprake van "de hispel die jij beslaper van weeldige / mokkels tot lief hebt het lopen papier", een beeldenreeks die allerminst spontaan te begrijpen valt (om nog maar te zwijgen van het niet bestaande woord 'hispel'). Deze lyriek is echter, in haar ondoordringbaarheid, toch niet onbegrijpelijk; het lijkt er veeleer op dat de dichter met zijn poëzie een soort van bezwerend effect beoogt, dat uitbundig alle lagen van de taal articuleert. In dit opzicht is deze bundel zowel barok en maniëristisch-gezocht als aansprekend en aangrijpend. [Dirk De Geest]
T. van Deel
Piet Gerbrandy is een dichter-classicus die zich toelegt op metrische woordcombinaties in een syntactisch gekunstelde vorm, met veel klankeffecten en retorische foefjes, met veel lichamelijke en tegelijk poëticale verwijzingen ook. Er zit beslist veel vernuftigs in zijn woordspel, de taal krijgt een sensuele behandeling, maar het werkt in de opeenhoping ten slotte ook wat vermoeiend. De Bilderdijk in Gerbrandy - hij is een verklaard liefhebber van dit orakel - is eigenlijk alleen met een ironische glimlach te genieten, bijna studentikoos, maar niet als serieus te nemen poëzie. Tenminste niet in deze nieuwste bundel (hij blijkt als dichter allerlei gedaantes te hebben), waarin onder andere staat: 'Schud uw vlezen engelenscharen / te voorschijn hengel naar schuinse blikken / werp welpen heelallen van welpen ontaard' - een Grieks citaat onderaan ter ondersteuning, maar natuurlijk ook ter afwering. Koket taalgedans, quasi brooddronkenheid, een curieuze combinatie van Bilderdijk, Lucebert, Kouwenaar en Faverey. Viervuldig feilloos vals, zullen we maar zeggen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.