Poëtica
Aristoteles
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Contact, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : GERB |
31/12/2007
Piet Gerbrandy geniet in Nederland bekendheid als poëziecriticus, als classicus en als dichter. Van zijn talenten als dichter getuigt ook zijn jongste bundel, met de nogal enigmatische titel Krang en zing. Alleen al die titel wijst op het sterk retorische karakter van deze lyriek en op de zoektocht naar nieuwe mogelijkheden van de taal: 'krang' blijkt een oud bijwoord dat 'binnenstebuiten, verkeerd' betekent, maar zelfs dan is de combinatie met de imperatief 'zing' bijzonder vreemd. Dergelijke nieuwvormingen en betekenisverschuivingen zijn in de poëzie van Gerbrandy schering en inslag: niet toevallig is de associatie met de legendarische Lucebert nooit ver weg. Het resultaat is een poëzie die sterk bezwerend is van toon en stijl. De lezer heeft geen enkele andere keuze dan zich in de taalmagie onder te dompelen of het boek weg te leggen. Toch gaat het niet om vrijblijvende woordspielerei. De dichter is zich bij uitstek bewust van de complexiteit van ervaringen, van het feit dat wij werken met associaties en intuïties, van de vaststelling dat taal niet geschikt is om alles eenduidig te benoemen. Net die problematiek wordt hier niet theoretisch, maar in de praktijk van woorden en beelden gedemonstreerd. Voor wie verder leest dan de oppervlakkige klankverbanden, ontspint zich een geheel eigen wereld vol toverij en symbolen. De liefde wordt hartstochtelijk beleden, maar tegelijk ook op een theatrale wijze ontmaskerd. Ook de referenties aan de eigen tijd zijn veelvuldig; tal van iconen (de vibrator en andere afgoden van onze eeuw) worden kritisch gebruikt. Gerbrandy combineert zo taal-verbuiging met een eigen, kritische kijk op zichzelf en de wereld rond zich. Het vraagt een inspanning, maar wie dat kan opbrengen ontdekt een waardevolle dichter. [Dirk De Geest]
T. van Deel
Piet Gerbrandy is niet een van de meest aansprekende dichters. Hij vermomt zich het liefst, niet alleen in personages, toespelingen, klassieke metra, gebrek aan interpunctie, typografie, maar vooral in de taal, zijn woordgebruik. Het lijkt hem erom begonnen zoveel mogelijk onverwachte combinaties van woorden te maken, dus bij voorbeeld "faliekante flageoletten" of "wie redt uw mulle elboog van de rolmuis die hem nekt?" Zonder twijfel trekt hij hiermee de aandacht, maar voor hoe lang is de vraag, aangezien deze methode gedicht na gedicht in bijkans bedronken systematiek wordt voortgezet: "taboe voortaan de schaapsdij in je varkenslederen leunstoel / anathema karkassen in port met klipgeitenroom en kaneelbast". Klankoverwegingen legt hij zo dwingend op aan zijn teksten, allitteraties, parallellieën en de hele poeticale rimram, dat zijn gedichten zich aan een min of meer redelijke perceptie onttrekken. En dat niet op de spannende manier van bij voorbeeld Lucebert, die geen ogenblik verveelt. Gerbrandy is in deze bundel een kokette orakelaar, die van poëzie kennelijk geen andere bewering verwacht dan dat zij een dikwijls ondoorgrondelijk spel met de woorden vertegenwoordigt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.