In knappe, verhalende verzen beschrijft Max Temmerman wat er overblijft als een moeder sterft. Want hoe krachtig ook de dood, het leven zelf blijft krachtiger.
Wat maakt dat we ons ergens thuis voelen? Is het een plek, een gevoel, een taal, een draadloze verbinding of een zorgvuldig gecultiveerde illusie? Geert Buelens woonde de afgelopen tien jaar in vijf steden en drie landen. Het meest op zijn plaats voelt hij zich in Brussel en Berlijn. Zijn geboorteland België, dat hij negen jaar geleden verruilde voor Nederland, worstelt met een structurele identiteitscrisis. Als luxemigrant probeert hij in te burgeren in een land dat zichzelf zegt kwijt te zijn. Intussen zwerft een ongekend aantal mensen ontheemd over de planeet, verdampen er kapitalen die ons een dak boven het hoofd zouden garanderen en vertrouwen we wat ons het meest nabij is toe aan een wolk. Thuis gaat over een verlopen en verbeurde tijd, over woede en nostalgie, over tatoeages, tuinkabouters en teddyberen.
