Gezond eten, langer leven : het mediterrane model
Patrick Mullie
Patrick Mullie (Auteur), Jean-Marie Mathues (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
LannooCampus, 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 628.6 MULL |
31/03/2012
Minstens een op de tien kinderen zit in de categorie overgewicht of obesitas. Van de volwassenen heeft vandaag slechts een op de twee een gezond gewicht. Als deze trend zich doorzet, is de volgende generatie de eerste in tweehonderd jaar die minder lang zal leven dan de vorige. De gezondheidscomplicaties door obesitas, vooral suikerziekte en hart- en vaatziekten, swingen de pan uit. Hoog tijd dus om de gevaren en gevolgen even op een rijtje te zetten. De auteur is voedingsdeskundige en dokter in de biomedische wetenschappen Patrick Mullie, een grote naam in de wereld van de voedingsleer en internationaal erkend als expert.
Is dik in orde? schetst in twaalf hoofdstukken het begrip ‘obesitas’ en de relatie met andere zaken. Het meest interessante hoofdstuk is ongetwijfeld het eerste, waarin hij focust op de rol van de maatschappij. We gaan te veel consumeren en bewegen bovendien niet meer. Maatregelen hiertegen zijn moeilijk op te leggen, en eenmalige of beperkte maatregelen hebben geen of weinig effect. Grondige structurele aanpassingen zijn dus essentieel en moeten leiden tot een collectieve bewustwording van het probleem. De maatschappij zal de veranderingen moeten accepteren, net zoals ze dat ook gedaan heeft met de aanpak van het roken. Nochtans zijn de risico’s niet te onderschatten. Allerhande chronische aandoeningen zoals diabetes en hypertensie hebben een rechtstreekse link met overgewicht. De jongste jaren zijn er zelfs aantoonbare relaties tussen obesitas en verschillende kankers. Redenen genoeg om in te grijpen? Politici zouden hun verantwoordelijkheid moeten opnemen, maar ook hier wringt het schoentje. Zich voeden is immers een individuele vrijheid. Het individu kiest wat het wil eten, zonder enige beïnvloeding van de overheid. Een stelling die natuurlijk gesmaakt wordt bij de voedingsproducenten. Toch heeft de overheid de taak om de markt te corrigeren: fruit en groenten zijn immers duurder dan kant-en-klare maaltijden, fastfood en softdrinks. Mullie somt een hele reeks te nemen structurele maatregelen op, de ene al beter haalbaar dan de andere, de ene al utopischer dan de andere. In een tweede hoofdstuk behandelt hij het foute model van de voedingsvoorlichting. Hij bekritiseert verder de voedingsindustrie en de ’valse’ samenwerking met de wetenschappers. Grootste boosdoeners in de hele obesitaskwestie zijn volgens de auteur softdrinks en fastfood. Hij haalt een resem onderbouwde wetenschappelijke argumenten aan om zijn gelijk te halen. Vervolgens pleit hij voor een belasting op ongezonde voeding, zoals de veelbesproken fat-tax in Denemarken. Een moeilijker onderwerp bereikt hij als het gaat over het bestrijden van obesitas op de werkvloer, en obesitas bij kinderen. Ook hier volgt een zwaar pleidooi voor gezondere voeding op school en het aandeel van fysieke activiteit. Ten slotte is hij zeer negatief over allerlei voedingssupplementen en pillen, waar ook een betere reglementering op moet komen. In de laatste drie hoofdstukken gaat hij in op vermageren en functionele voeding.
Het werk is vrij goed leesbaar en wetenschappelijk onderbouwd. De verschillende cartoons in het boek maken het geheel wat luchtiger. In de rubriek ‘Een woordje uitleg’ gaat hij dieper in op bepaalde onderzoeken of bepaalde terminologie. Ten slotte krijgt elk probleem ook een gezicht in de verschillende casussen die worden besproken. Een volledige en klare kijk op hét probleem van de 21e eeuw. [Kris Mattheeuws]
Redactie Vlabin-VBC
De auteur, voedingsdeskundige en doctor in de biomedische wetenschappen, schetst het gewicht van obesitas op onze maatschappij. We consumeren te veel en bewegen te weinig. Maatregelen hiertegen zijn moeilijk op te leggen en eenmalige acties hebben te weinig effect. Grondige structurele aanpassingen zijn dus essentieel en moeten leiden tot een collectieve bewustwording van het probleem. Obesitas kan diverse chronische aandoeningen veroorzaken zoals diabetes en hypertensie. Er is zelfs een relatie tussen obesitas en kanker. De overheid moet optreden, maar is bang om in te gaan tegen de individuele vrijheid. Mullie somt een hele reeks te nemen structurele maatregelen op, de ene al haalbaarder dan de andere. Hij pleit voor een belasting op ongezonde voeding (de zogenaamde 'fat-tax') en voor een strengere reglementering op dieetpillen en voedingssupplementen. Moeilijker is het bestrijden van obesitas op de werkvloer en obesitas bij kinderen. De laatste hoofdstukken gaan over vermageren en functionele voeding. Dit boek is vlot leesbaar en wetenschappelijk onderbouwd. De cartoons maken het wat luchtiger.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.