Kaputt
Curzio Malaparte
Curzio Malaparte (Auteur)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
De Arbeiderspers, 2010 |
Leeszaal : 117MALA |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 5002 |
31/01/2012
Fausto Coppi & Gino Bartali is de boekversie van een artikel dat Curzio Malaparte kort voor de start van de Tour de France van 1949 schreef, aangevuld met teksten van anderen. De ondertitel, De twee gezichten van Italië, heeft een dubbele lading. Beide renners waren destijds het gezicht van hun land, maar tonen ook twee heel verschillende kanten, net zoals Italië een land van contrasten is. Tussen Bartali en Coppi heerste een enorme rivaliteit. Geen enkele naoorlogse Italiaan ontkwam er aan om partij te kiezen tussen beide grootheden. Coppi was de rebel en had vooruitstrevende opvattingen, Bartali was zeer gelovig en daarmee ook de voorbeeldige held.
Oorspronkelijk was Coppi de knecht van Bartali. In 1940 moest Bartali de Giro winnen, maar een valpartij wierp hem ver terug, waarna de pas twintigjarige Coppi kwam bovendrijven. Op dat moment kende nog niemand hem, maar hij won wel de Giro. De strijd die vervolgens tussen beide renners ontstond, verhitte de gemoederen hevig. Bartali ging zelfs zover dat hij Coppi probeerde te ontmaskeren als dopinggebruiker. Hij deinsde er niet voor terug ’s nachts op onderzoek te gaan in diens hotelkamer. Ook maakte hij eens een omweg van maar liefst 150 kilometer, omdat hij tijdens een rit had gezien hoe Coppi een flesje wegsmeet, dat uiteindelijk gewoon een middel voor een betere spijsvertering bleek te zijn.
Het bij momenten persoonlijke verhaal over beide renners schreef Malaparte voor de Tour die gewonnen werd door Coppi en waarin Bartali tweede werd. Malaparte was destijds een grote Italiaanse schrijver, die een zeer bewogen en dus bijzonder fascinerend leven leidde. Fausto Coppi & Gino Bartali is in boekvorm een aangenaam niemendalletje, een product van zijn tijd. Omdat het oorspronkelijk voor een ander medium bedoeld was is het natuurlijk kort, terwijl er voor een boek wel meer uit die rivaliteit te halen valt. [Thea Swierstra]
Wim Van Verre
In het zesde deel van Sportklassieken, een reeks heruitgaven van historische artikelen over verschillende sportdisciplines, komt de rivaliteit tussen Gino Bartali en Fausto Coppi aan bod. Nooit in de geschiedenis van de wielrennerij was er een animositeit als die tussen de beide Italianen na de Tweede Wereldoorlog. De media waren er als de kippen bij om de verschillen tussen hen uit te vergroten. Zo oversteeg de vijandigheid de sport en kreeg ze een maatschappelijke betekenis: Bartali werd het gezicht van het conservatieve en vrome Italië; Coppi de vertegenwoordiger van het modernistische en rationele Italië. Toen Malaparte de wielerhelden met elkaar vergeleek in zijn artikel, schetste hij dus ook een beeld van Italië anno 1949, toen het stuk voor het eerst werd gepubliceerd. Zelfs vanuit dit oogpunt bekeken is de tekst matig boeiend; de hoogdravende lyriek wordt gauw eentonig. De inleiding van Wout Koster, het nawoord van Jean-Bernard Pouy en het artikel 'Het onmogelijke samengaan' van Jacques Augendre zijn aangenamer om te lezen. Met zwart-witfoto's.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.