Kwaad bloed
Henk van Straten
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lebowski, 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : STRA |
31/12/2009
Ik ben de regen is het romandebuut van de jonge Nederlander Henk van Straten (in 2006 verscheen van hem het kinderboek Zwarth) en is opmerkelijk en origineel qua intrige en stijl. Voor zover valt op te maken uit de summiere autobiografische gegevens -- Van Straten was in zijn jeugd een wat wilde, vrijgevochten jongen, die zonder enig diploma op zak uiteindelijk werk vond als ober en barman, en zijn avonden afrondde als zanger van een marginale punkband -- zijn er wat gelijkenissen te sprokkelen tussen de auteur en het hoofdpersonage Chris Hoop.
Chris, de ik-figuur, kan op het eerste gezicht worden omschreven als de stereotiepe private eye, met alles erop en eraan inclusief overdreven drank- en drugsgebruik (cocaïne) en een wat slonzige levensstijl als gevolg van een mislukt huwelijk. Maar Van Straten vult het clichébeeld aan met enkele leuke eigentijdse elementen. Chris is namelijk vader van een acht maanden oud zoontje Gijs, een kleine dreumes waar hij een sterke affectie voor voelt, maar die hij door toedoen van zijn ex-vrouw Lisa slechts sporadisch te zien krijgt. Nochtans zijn de passages waarin Chris op pad gaat met Gijs op de arm geschreven met een vertederende eenvoud die tegelijk op ironische wijze het pleit van de jonge alleenstaande vader illustreren. Privédetective is niet bepaald Chris' levensdroom, hij werkt aan een roman maar kampt met een writer's block, waaraan avonden met meiden, alcohol en drugs in Hotel Malibu niet veel verhelpen. Op het vrouwenfront zit het hem ook niet echt mee. Lisa verdwijnt en zijn opdrachtgeefster Judith geeft Chris een laatste kans om een aanslepende zaak toch nog tot een goed einde te brengen. Een gewelddadige patser is hopeloos op zoek naar zijn weggelopen vrouw. De zaken gaan er echt niet op vooruit als Chris zich realiseert dat hij eerder met haar op de flirttoer ging en dat zij nu ondergedoken leeft in een nabijgelegen flat.
Hulp wacht hem in de vorm van zijn bovenbuur Dave, een blanke pit in een ruwe bolster, en liefhebber van punk en C-films. Hun belevenissen houden het midden tussen actievolle spanning en vaak ongewild dolkomische situaties, en op hun grillige tochten door grauwe nieuwbouwwijken, verwaarloosde flats en groezelige koffieshops ontmoeten ze een bont allegaartje, de fauna en flora van het semionderwereld milieu. De personages zingen zoals ze gebekt zijn. Ruige taal zet de toon in de dialogen, hoewel niet gespeend van enige tederheid en gevoeligheid. Ook in de beschrijvende passages weet de auteur op originele en literair verantwoorde wijze gestalte te geven aan emotie. Een voorbeeld (blz. 17): "Ze legde haar hand op mijn hand en drukte haar boezem tegen me aan. Borsten als kolencentrales. Ze was. Ze begreep. En ook zij sprak. Zij sprak en ik zweeg. Ik zweeg en luisterde, beteugelde de steigerende witte paarden in mijn bloedbaan. Ik begreep. Ik knikte. Haar pijn was mijn pijn. Ik hoorde de waarheid in alles wat ze zei. Ja, precies! Ja, precies! Ik sprak die woorden wel duizend keer." Weliswaar oude wijn, maar in frisse nieuwe zakken. Ik ben de regen is een debuut dat verwachtingen wekt voor meer en dat beelden oproept die schreeuwen om een verfilming door een regisseur als Ken Loach. [Staf Schoeters]
Drs. W.A. Fasel
De privé-detective in dit boek is eigenlijk schrijver, maar hij heeft weinig succes. Ook zijn privéleven is een ramp: hij is gescheiden, maar ook zojuist vader geworden en raakt betrokken bij een vrouw die elke man verleidt en hem daarna vraagt haar man te vermoorden. Het verhaal, tamelijk gecompliceerd, maar met vaart verteld, is een treurige opsommingen van mislukkingen, verkeerde keuzes en onverantwoordelijk gedrag. Er is een onderkoeld soort humor die doet denken aan films als The Big Lebowski en de boeken van Chandler en Hammett: de detective overkomt van alles, en hij zwemt moeizaam met de gebeurtenissen mee. Een onderhoudend boek met een ingewikkelde plot, die er eigenlijk niet toe doet: het gaat om het vermorste leven van Chris Hoop, die toch een levensdoel vindt. Een aardig debuut van een jonge schrijver in een genre dat in Nederland niet veel beoefenaars kent. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.