Het walvisoor
Bart Plouvier
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Manteau, 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : PLOU |
31/12/2003
Bart Plouvier kiest als schrijver duidelijk voor een tweesporenbeleid. Reisreportages en reisverhalen wisselen af met romans waarin hij zich bijna letterlijk gaat afzonderen binnen de besloten gemeenschap van het dorp Gistrode en café 't Hoekske. Een van de personages uit zijn nieuwe roman, De gele vlag, typeert Gistrode als "een smet op de middelmatigheid, op het blazoen van de geborneerde burgers aan de overkant, een belemmering bij hun streven naar ongevaarlijke eenvormigheid, een obstakel op de weg van de vooruitgang". Die kleine, besloten gemeenschap van Gistrodenaars krijgt het hier wel bijzonder moeilijk: het dorp wordt getroffen door een vreemde epidemie, waar zelfs de wetenschappers geen verklaring voor vinden. Zoals het gebruikelijk was op schepen, wordt de gele vlag gehesen, het sein dat een schip voor minstens veertig dagen in quarantaine moest wegens besmettingsgevaar. Het is hartje zomer, de bewoners kunnen door de hitte hun huizen niet meer uit, de ziekteverschijnselen nemen gaandeweg toe. En er is meer: in café 't Hoekske, waar de trouwe tooghangers zich bijna letterlijk verschanst hebben, stijgt waardin Irma langzaam ten hemel. Altijd al was voorspeld dat Irma niet zomaar zou sterven, maar dat zij ten hemel zou opstijgen.
Doorheen dit surrealistisch aandoend verhaal weeft Plouvier in een ketting van brieven het relaas van de liefde tussen Valère en Solange. "Misschien schrijf en speel ik de wereld", noteert een van hen op zeker moment. Dat is wat Plouvier voor ogen staat: een uitvergroting van wat mensen drijft in hun doen en laten: "Gistrode heeft zijn buitenbeentjes en die nemen dan, onvermijdelijk, XL-proporties aan. En dat valt op. Veel bijzonder menselijke eigenschappen, zowel karakterieel als fysionomisch, lijken hier nog een keer te worden uitvergroot en de Tijd gebruikt Gistrode als stockeerruimte". Die eigenzinnige vermenging van direct op de realiteit geënte gegevens en onverklaarbare gebeurtenissen (zo loopt er een al lang overleden pater door het dorp en door de verhalen van de bewoners), gekoppeld aan een barok, maar nergens storend taalgebruik, maakt van De gele vlag een typisch en genietbaar Plouvier-boek. [Jooris Van Hulle]
J.T.G. Maas
Gistrode - het Vlaamse dorp, vol zuiplappen en excentriekelingen, dat al eerder figureerde in Plouviers romans - zucht onder een niet aflatende hittegolf waaraan de dieren bezwijken en de mensen zich ternauwernood op de been houden. Een ziekteplaag rukt vervolgens de ene na de andere dorpeling weg, het dorp raakt geïsoleerd door het optreden van de regering. In café Het Hoekske begint de waardin Irma aan haar hemelvaart: ze stijgt langzaam doch gestaag op... Het absurdistische verhaal, de barokke stijl en taal- en woordgebruik van Plouvier maken deze roman opnieuw tot een uiterst interessant en leesbaar boek: Plouvier bouwt in zijn eentje aan een indrukwekkend, eigenzinnig, oeuvre met enige verwantschap aan de grote Vlaamse vertellers van weleer. Uitstekend verzorgde, gebonden, uitgave; duidelijke druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.