Het walvisoor
Bart Plouvier
Bart Plouvier (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Manteau, 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : PLOU |
31/12/2002
Het is stilaan een cliché aan het worden dat Bart Plouvier, ex-zeeman en ex-restauranthouder, maar nu fulltime schrijver, een rusteloos reiziger zou zijn. In 'Een oefening om alleen te zijn', een brief die hij vanuit Wales naar zijn vrouw stuurt, lezen we: "Ik ben geen echte reiziger. Het verlangen naar nieuwe horizonten is afgenomen, omgekeerd evenredig met het ouder worden. [...] Ik ben veel honkvaster dan mijn boeken en mijn zeemansverleden doen vermoeden." Voor verschillende tijdschriften reist Plouvier wel verder de wereld rond. De manier waarop hij verslag doet van deze tochten, intrigeert in de eerste plaats door zijn manier van kijken en de manier waarop hij het geziene en beleefde in tekst giet. Plouvier gaat nooit onvoorbereid ergens heen. "Hinkstapspringen in geschiedenis": zo omschrijft hij zijn manier van reizen. Altijd weer gaat hij op zoek naar het verleden en de manier waarop de geschiedenis van een land of streek het nu mee blijft bepalen. Bijzonder openhartig zijn de brieven die in Het land van tante Marie her en der tussen de reisimpressies staan opgenomen. Die brieven zijn voor hem een moment van stilstand, van de vraag naar het waarom van zijn schrijven: "Altijd, ook in mijn literair werk, ben ik op zoek naar overzicht, ben ik bezig terrein af te bakenen, ruimte te doen krimpen, tijd te doen stollen. Binnen de pagina's van een boek lukt dat beter dan in de werkelijkheid. Ik schrijf de wereld veilig." Schrijvend over het land van tante Marie, de oudste inwoonster op Ile de la Réunion, over het schildpaddeneiland Zakynthos of de stierenloop in Pamplona: steeds blijft Plouvier de schrijver die oog en oor heeft voor een beeldend taalgebruik. Soms levert dat prachtige zinnen op: "De stoffige weg, af en toe onderbroken door een verloren gelegd, zwart stuk asfalt, ligt als een leeslint tussen landschapsprenten in een kijkboek." Of dit aforisme: "Soms is geluk een tochtvlaag die even langs je uren strijkt." [Jooris Van Hulle]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.