Alle gelukkige gezinnen
Carlos Fuentes
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Meulenhoff, cop. 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : FUEN |
31/12/2007
De Mexicaanse auteur Carlos Fuentes neemt een belangrijke plaats in in de boom van de Latijns-Amerikaanse roman. Culturele diversiteit en de Mexicaanse geschiedenis zijn thema's die Fuentes nauw aan het hart liggen en in zijn grote romans onderdak vonden. Maar al sinds zijn allereerste boek (Los días enmascarados uit 1954) heeft Fuentes ook een voorliefde voor het griezelverhaal. Het spookachtige lag ook aan de basis van korte romans (o.m. Aura uit 1962 en Instinto de Inez uit 2001). De verhalen vol mysterie en griezel uit Onrustig gezelschap putten uit hetzelfde vaatje. Fuentes actualiseert echter de Angelsaksische gothic traditie en blijft ver van het fantastische van Cortázar of Borges vandaan. De zes verhalen uit dit boek vertrekken van dagelijkse ervaringen, om uit te monden in een totaal irreële sfeer, met duidelijke verwijzingen naar Poe en Lovecraft.
In het titelverhaal keert Alejandro de la Guardia, een in Europa levende Mexicaan, naar Mexico terug om het ruime en oude familiehuis te erven dat nog in het bezit is van twee oude tantes. Alejandro denkt dat zijn tantes spookbeelden zijn, zo eigenaardig en wereldvreemd is hun bestaan. Later blijkt dat de dames maar al te werkelijk zijn en hem in een griezelig ritueel willen offeren. Fuentes houdt zich aan de regels van het genre: sombere toon, dubbelzinnige elementen, gedetailleerde (té gedetailleerde) beschrijvingen van het huis. En hij voegt er thema's uit zijn grote romans aan toe: de vervallen Mexicaanse burgerij, het vermengen van katholicisme en oude volksreligiositeit, raciale en seksuele vooroordelen. Meteen duiken ook de problemen op waaraan een aantal van Fuentes' romans lijden: een te schematische sociale kritiek en een te vanzelfsprekende didactische opzet. Dialogen zijn te vaak spetterende explosies van gemeenplaatsen. En de situaties die hij verbeeldt vervallen in een ergerlijk manicheïsme. In het verhaal 'Calixto Brand' is een echtgenoot het slachtoffer van de intellectuele superioriteit van zijn vrouw. Als zijn eega aan een rolstoel wordt gekluisterd, onderwerpt hij haar aan de meest vernederende seksuele praktijken. Uiteindelijk wordt zij gered door een jongen van Arabische origine (politiek correct is Fuentes haast altijd), die eigenlijk een engel is. Fuentes raakt interessante thema's aan (zoals de vervlechting van liefde en dood), maar hij weet ze niet te integreren in intrige en verhaalstof. Onrustig gezelschap is zeker geen Fuentes 'gran cru', ook al door de onhandige verwarring tussen griezelig en grotesk. [Bart Vonck]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.