Bloemlezing uit de poëzie van Maurice Maeterlinck
Maurice Maeterlinck
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Manteau, 1999 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BREM |
31/12/2000
Taalgetijden" bestaat uit zeven hecht gecomponeerde cycli en vormt een bijzonder doordacht geheel. Centraal staat het thema van de tijd, dat in uiteenlopende gestalten wordt geanalyseerd. Er is de tijd van de seizoenen, van de etmalen en de getijden, die een bij uitstek cyclisch karakter vertoont. Er is daartegenover de tijd van de mens, die lineair voortschrijdt. En bovenal zijn er de menselijke verbeelding en de herinnering, waardoor het ik in staat is om de beperkingen van de materiële tijd grotendeels te overwinnen: "Ik heb de tijd / -- grammaticaal -- / en ik vind plaats / in een verhaal." Van den Bremt slaagt er overigens in om die vrij abstracte thematiek op een rijke, beeldende en evocatieve wijze gestalte te geven. Het valt in dit verband op hoezeer de versregels van zijn jongste poëzie een melodieus karakter vertonen, en hoe de dichter erin slaagt om de vorm en de inhoud optimaal met elkaar te laten versmelten. De 'Daggetijden' van het kloosterleven worden hier gekoppeld aan de observatie van de natuur tijdens een verblijf in Aquitanië, terwijl de 'Jaargetijden' door middel van evocatieve haiku worden verbeeld. Op die manier wordt een rijk effect tot stand gebracht, via een verscheidenheid van vormen en thematische toetsen. "Taalgetijden" is daardoor uitgegroeid tot een van de hoogtepunten in het oeuvre van een dichter die meer aandacht verdient dan hij tot dusver heeft gekregen. [Dirk De Geest]
Albert Hagenaars
Het lijkt wel of de Vlaamse dichter Stefaan van den Bremt (1941) steeds hardnekkiger op zoek is naar ordening in zijn werk. Deze nieuwe bundel bestaat uit zeven afdelingen van respectievelijke 8, 8, 10 (haiku's), 8, 7, 7 en 7 teksten. Elk deel biedt inhoudelijk een andere invalshoek, wat een veelzijdig totaal oplevert. Twee werden al eerder in boekvorm gepubliceerd. Tot de belangrijkste thema's behoren de taal en de tijd (de titel dekt de lading), die al lang tot de populairste ontginningsgebieden van de hedendaagse poëzie gerekend mogen worden. Van den Bremt geeft er vaak echter net zo'n boeiende draai aan dat zijn gedichten zich onderscheiden, en dat ondanks zijn vaak ronduit zwakke beeldspraak. Ditmaal snijdt hij bijvoorbeeld de relaties tussen vaders en zoons aan, verzinnebeeld door beroemde schilders als Cézanne en Klee en hun zoons, en dat geeft natuurlijk een meerwaarde. Hoe traditioneel de dichter zich meestal ook uit, hij schuwt toch het experiment niet en blijft dus, met wisselend succes, nieuwe openingen maken. Hij is i.t.t. wat de flaptekst beweert, zeker geen dichter van een constant hoog niveau, maar wel een die zich niet weg laat drukken.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.