Een dertienjarig meisje, dat haar leven lang al donor is voor haar iets oudere zus die aan leukemie lijdt, begint zich af te vragen hoe lang ze zich nog wil blijven opofferen.
De moeder van Erwin Mortier lijdt aan Alzheimer. Ze heeft geen wilsbeschikking gemaakt en geleidelijk wordt ze door de ziekte overmeesterd. Haar zoon heeft dit wrede proces vastgelegd in een elegie over ouders en kinderen, liefhebben en verlies, over afscheid nemen en herinneren.
Een 50-jarige Amerikaanse vrouwelijke hoogleraar psychologie moet na neurologisch onderzoek accepteren dat zij lijdt aan een vroege vorm van de ziekte van Alzheimer; dit heeft ook grote gevolgen voor haar gezin.
Sigma Force en hun opponent het Gilde houden een bloedstollende race om een eeuwenoud raadsel op te lossen hetgeen de hele mensheid zal redden of verwoesten.
De Franse schrijfster (1958-2017) beschrijft haar laatste levensperiode als ALS-patiënte, toen ze vanwege haar euthanasiewens verhuisde van Frankrijk naar België.
De Vlaamse Eduard Ceulemans krijgt in de jaren zestig van de 20e eeuw Alzheimer. Hij denkt veel aan zijn ervaringen als frontsoldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog. Dit wordt geobserveerd door zijn dan 14-jarige kleinzoon (de auteur). Deze experimentele roman wordt vanuit wisselend perspectief (grootvader, diens verloofde en kleinzoon) verteld. Ceulemans is afgezwaaid op 31 mei 1913 maar wordt op 1 augustus 1914 weer gemobiliseerd. Deze herinneringen vermengen zich met zijn ervaringen in de jaren zestig wanneer hij Alzheimer krijgt.
