De schrijver, een Antwerpenaar, vraagt zich af of hij met zijn Marokkaanse achtergrond wel een echte Vlaming is en houdt met zijn analyses Vlaanderen èn zichzelf een spiegel voor.
De voorbije anderhalve eeuw trokken honderdduizenden Vlamingen naar Wallonië. Landbouwers, mijnwerkers en fabrieksarbeiders. Alleenstaanden en gezinnen. Sommigen pendelden elke week, anderen verbleven er alleen in het oogstseizoen. Maar velen hebben zich definitief in Wallonië gevestigd. In dit boek buigen historici zich over dit fenomeen. Ze brengen de migratiebewegingen in kaart en analyseren het vestigingsproces. Daarnaast onderzoeken ze de mobiliserende rol van de katholieke kerk en de Vlaamse beweging en plaatsen ze de Vlaamse migratie naar Wallonië in een bredere context. De interviews met Vlaamse migranten en hun nakomelingen bieden een andere kijk op de Vlaamse migratie naar Wallonië.
