Na de dood van zijn vrouw besluit Max Morden terug te gaan naar een Iers kustdorpje waar hij als kind zijn vakantie doorbracht. Daar tracht hij zijn verlies te verwerken en tegelijk het trauma van zijn jeugd onder ogen te zien.
Na de lijdensweg en dood van zijn vriendin probeert een jongeman tijdens een eenzaam verblijf in een plaatsje in de Ardennen zijn verdriet te verwerken.
Autobiografisch getint relaas van het leven van de schrijfster met de schrijver en journalist Ischa Meijer (1943-1995) en van haar verwerking van diens plotselinge dood.
In 1742 verblijft de flamboyante 17-jarige Giacomo Casanova op Pasiano. Hij wordt er verliefd op de 14-jarige Lucia. Wanneer hij zoals beloofd, zes maanden later terugkeert om zijn liefde met een echte verloving te bezegelen, is Lucia verdwenen. Jaren later ontmoet Casanova haar opnieuw in een bordeel in Amsterdam. Ze is "niet alleen ronduit lelijk geworden, maar weerzinwekkend". Deze mislukte liefdesgeschiedenis, die te lezen valt in Casanova's beruchte memoires, vormt het uitgangspunt van Arthur Japins nieuwe semi-historische roman. Lucia vertelt het verhaal verder waar Casanova's woorden zwijgen en ontsluiert al terugblikkend de achterliggende motieven en de desastreuze gevolgen van haar vlucht.
Na de dood van zijn vrouw besluit Max Morden terug te gaan naar een Iers kustdorpje waar hij als kind zijn vakantie doorbracht. Daar tracht hij zijn verlies te verwerken en tegelijk het trauma van zijn jeugd onder ogen te zien.
Nadat haar man haar heeft verlaten, verblijft een jonge moeder met haar twee kinderen bij haar schoonvader, die haar onthullingen doet over zijn leven en over de enige vrouw die hij ooit liefhad.
In het Boedapest van 1941 krijgt een 45-jarige diplomaat met een geheim document bezoek van een jonge Finse vrouw, die hem sterk doet denken aan zijn jaren eerder door zelfmoord omgekomen geliefde.
Een tv-presentatrice, die bij een ongeval haar man verliest en zelf zwaar gewond raakt, leert leven met verliezen en weet haar leven een onverwachte wending te geven.
De verteller en Marie, zijn grillige en onberekenbare geliefde, zijn enige maanden geleden in Tokio uit elkaar gegaan. Toch vraagt ze hem op een gloeiend hete zomernacht in Parijs om hulp als haar nieuwe minnaar in haar flat aan een hartinfarct lijkt te bezwijken.
Als de verloofde van een jonge vrouw onverwacht overlijdt, is ze totaal overmand door verdriet en neemt haar toevlucht tot lucide dromen om zo weer samen te kunnen zijn met hem.
Sinds Matteo zijn jonge vrouw Nora en hun zoontje voor zijn ogen zag verongelukken, vraagt hij zich af of het zelfdoding was of een ongeval. Lange tijd heeft hij geprobeerd zijn verdriet te dempen met alcohol en vluchtige seks. Niemand kon hem helpen of bereiken. Inmiddels woont Matteo teruggetrokken in een huisje in het bos. Hij vindt er troost in de natuur en de wisseling van de seizoenen. Nog steeds vraagt hij zich af of hij Nora's dood had kunnen voorkomen.
