De visie van Van Reybrouck op het toenemend populisme in Vlaanderen en Nederland, veroorzaakt door de groeiende kloof tussen hoog- en laagopgeleiden die in parallelle werelden leven. Laaggeschoolden voelen zich niet meer thuis in de traditionele politieke partijen en zoeken hun heil bij de populistische partijen waarin ze meer van hun wensen en verlangens terugvinden. Moeten we daar zo bang voor zijn? Van Reybrouck gaat de gevaarlijke kanten van het populisme niet voorbij, maar ziet het populisme niet zo zeer als een bedreiging voor de democratie, maar meer als een uiting van politieke betrokkenheid van laaggeschoolden. We moeten derhalve niet streven naar minder maar naar een beter, democratisch of verlicht populisme.
Biografische schets van de Franse filosofe Simone Weil (1909-1943), aangevuld met een vertaling van haar geschrift ‘Aantekeningen over de algemene afschaffing van politieke partijen’. Aan de hand van deze tekst gaat de Pools-Belgische schrijfster in filosofische dialoog met Weil over alternatieve manieren van politiek bedrijven.
Een vrouw van wie de man niet is thuisgekomen gaat toch met haar schoonouders met de auto naar Polen, maar al snel stranden ze in een file en lopen de emoties in de auto hoog op.
Onderzoek naar het ideologische verband tussen de kleine christelijke partijen in de Tweede Kamer en Nieuw Rechts, onder meer Forum voor Democratie, de PVV en het Rusland van Poetin.
Verhandeling over het afbrokkelen van het optimistische vooruitgangsdenken van de naoorlogse middenklasse, en de opkomst van extreem zelfbehoud en maatschappelijk egoïsme.
Waarschuwing door de Mechelse burgemeester tegen populistische politici, die de rechtsstaat ondermijnen, inspelen op gevoelens van onveiligheid en groepen burgers buitensluiten.
Elites willen zich sinds mensenheugenis van de rest van het volk onderscheiden. Hoe wisten die elites zich te handhaven? En waarom geloofden de gewone burgers hen? Pleidooi voor een authentieke radicale democratie, waarin de bevolking echt de macht uitoefent.
