De moeder van Erwin Mortier lijdt aan Alzheimer. Ze heeft geen wilsbeschikking gemaakt en geleidelijk wordt ze door de ziekte overmeesterd. Haar zoon heeft dit wrede proces vastgelegd in een elegie over ouders en kinderen, liefhebben en verlies, over afscheid nemen en herinneren.
Ruim vijftig gedichten, waarin onderwerpen als suiker, opa's, een merel en scheerschuim op een andere manier worden bekeken. Met zwart-wittekeningen en felgroen als steunkleur. Vanaf ca. 6 jaar.
