De 11-jarige Azmi vlucht met zijn familie vanuit Syrië naar Europa, waar hij na een beangstigende reis over de Middellandse Zee in Brussel belandt. Vanaf ca. 12 jaar.
Waarom vluchten mensen, hoe doen ze dat en waar komen ze terecht? En hoe kijken andere mensen hier tegenaan? Ontdek via een test hoe het voelt om te vluchten naar een ander land. Met vragen en kleurenfoto's. Makkelijk te lezen. Vanaf ca. 10 jaar.
Waarom vluchten mensen naar een ander land? Hoe ziet het leven van een asielzoeker eruit? Lees van alles vluchtelingen, ook hoe je zelf kunt helpen. Met grote gestileerde kleurenillustraties. Vanaf ca. 8 t/m 10 jaar, ook voor moeizame lezers.
De migratie van de sikhs naar België begon in de jaren tachtig, als gevolg van de onafhankelijkheidsstrijd. Inmiddels zoekt de tweede generatie een compromis tussen ouderlijke tradities en westerse waarden. Over de geschiedenis van de sikhs, identiteitsvraagstukken, migratieprocessen en de verschillen tussen mannen en vrouwen.
Hoe zou jij je voelen als het oorlog was en je je huis en land moest verlaten? Lees hoe een journalist naar allerlei oorlogsgebieden reisde en beschrijft hoe het is om kind te zijn in een oorlog. Met overzicht van conflicten en (ook schokkende) kleurenfoto's. Vanaf ca. 11 t/m 13 jaar.
Hoeveel kilometer legt een zebra af door de steppe? En waar krijgen de zeeolifanten hun jongen? Kijk en lees welke reizen 26 dieren soms of regelmatig maken. Met paginagrote kleurenillustraties. Vanaf ca. 6 t/m 8 jaar.
Vijftig verhalen over de rechten van het kind. Deze rechten gelden voor alle kinderen, over de hele wereld. Met veel waterverfillustraties. Voorlezen vanaf ca. 7 jaar, zelf lezen vanaf ca. 9 jaar.
Een reconstructie van het leven in het vluchtelingenkamp Moria. Een helse plek en een allegorie voor de monsterachtige migratiepolitiek. September 2020. Twee enorme branden vernietigen het vluchtelingenkamp Moria op het Griekse eiland Lesbos. Advocate Marie Doutrepont ging er in 2017 vrijwillig aan de slag. "De enige vraag waarop we een antwoord moesten krijgen", schrijft ze, "was niet óf Moria in de fik zou gaan, maar wanneer. En wij, die getuigen waren geweest van wat dat monsterachtig versterkte kamp in feite was en van hoe Europa het inzette om kandidaat-vluchtelingen te waarschuwen dat ze hier niet welkom waren, wij wachtten die catastrofe af zonder dat we er iets tegen konden doen." In Zo was Moria reconstrueert ze het leven op deze helse plek. Omdat iedereen zou moeten weten hoe onmenselijk dat was. Omdat Moria maar een voorbeeld is, een allegorie voor de monsterachtige migratiepolitiek die ons dag na dag vuile handen bezorgt. Omdat op de nog rokende ruïnes van Moria ondertussen alweer een nieuw "tijdelijk" kamp is opgericht - zoals het oorspronkelijke Moria ook ooit maar "tijdelijk" kamp was.
