Wanneer een succesvolle en geliefde zangeres een rechtszaak aanspant om een jong meisje uit handen van een verkrachter te houden, dreigen aangrijpende gebeurtenissen uit haar eigen verleden openbaar te worden. Met de confrontatie in de rechtszaal zet zij zowel haar privacy en carrière als haar liefde op het spel. Onder druk van de dreigende publiciteit komen herinneringen boven uit haar jeugd, waarin zij niet alleen zelf misbruikt werd maar ook onophoudelijk bekeken en begluurd. In plaats van zich voor alle blikken te verbergen, kiest zij voor zichzelf en besluit het tegenovergestelde te doen: om zichzelf en haar zusjes te redden, gaat zij de strijd aan met haar tirannieke stiefvader en treedt juist voor iedereen goed zichtbaar naar buiten.
In 94 passages van zo'n twee tot vijf pagina's verhaalt hoofdpersoon Oscar Van Beuseghem over zijn leven en alles en iedereen wat hem dwars zit. Vaste elementen daarbij vormen vooral zijn weerzin jegens zwarte vluchtelingen uit Afrika en de eindeloze slechtheid van vrouwen die zich het leven vergemakkelijken door de andere sekse uit te kleden. Daar tussendoor verhaalt hij over misbruik door zijn moeder, tante en oom. Uiteindelijk brengt zijn verknipt leven hem tot het plegen van moorden, waarvoor hij in een psychiatrische inrichting belandt. De hoofdpersoon overschrijdt regelmatig alle fatsoensgrenzen en discrimineert er lustig op los. Zijn stijl is echter die van een cabaretier: door de overdrijving krijgt het gepresenteerde een waanzinnig humoristisch effect.
Na de moord op een operazanger analyseren de tweelingkinderen van de vermeende dader diens motief en hun onderling door een incestueuze affaire belaste relatie.
Een jonge schrijfster kijkt terug op drie beslissende perioden van haar leven, waarin seksueel misbruik en een problematische liefdesbeleving een grote rol spelen.
Antoinette is vanaf haar zesde seksueel misbruikt door haar vader. De afschuwelijke waarheid wordt pas ontdekt als ze zwanger raakt. Met behulp van haar getuigenis wordt haar vader tot een gevangenisstraf veroordeeld. Maar na twee jaar komt hij weer op vrije voeten en Antoinette ziet maar één uitweg: vertrekken. Haar moeder doet niets om haar tegen te houden. Antoinette belandt in een psychiatrische inrichting, waar ze op de gesloten afdeling terecht komt. Daar trekt de hoofdzuster zich haar lot aan en besluit om haar geen medicijnen meer te geven. Vanaf die dag wordt Antoinette langzaam beter, louter door haar moed en wilskracht.
Wanneer een vrouw haar ontrouwe man verdenkt van ontucht met hun dochters, krijgt zij bij haar zoektocht naar de waarheid hulp van een gedreven officier van justitie.
Sarah wordt behandeld voor een meervoudig persoonlijkheidssyndroom als gevolg van seksueel misbruik vanaf zeer jonge leeftijd en emotionele verwaarlozing.
Wanneer een meisje en haar broer voor het eerst een weekend alleen thuis zijn, ontdekt zij dat de spelletjes die ze vroeger met hem deed, veel minder onschuldig blijken te zijn dan ze destijds leken.
