Etienne Vermeersch (1934-2019) was emeritus-hoogleraar en filosoof. Oorspronkelijk studeerde hij voor priester, maar na vijf jaar trad hij uit de jezuïetenorde en werd een overtuigde atheïst. Sindsdien ontpopte hij zich tot een kritisch denker en opiniemaker. Dirk Verhofstadt sprak met hem over de thema's die Vermeersch al zijn hele leven bezighielden: grote filosofische, ethische en wetenschappelijke kwesties.
Een man wordt tijdens een onderzoek naar een vliegtuigramp fysiek achtervolgd door mannen met insignes, en mentaal door zijn angsten, vader en zus — de liefde van zijn leven.
De ontdekking van de hemel (1992) vertelt het verhaal van twee vrienden, Onno Quist en Max Delius, de vrouw van Onno (die tevens ex-vriendin is van Max) Ada en hun zoon Quinten. Het boek is in vier delen opgedeeld: het begin van het begin, het einde van het begin, het begin van het einde en het einde van het einde. Elk van die delen wordt geopend met een gesprek tussen twee engelen, waarbij een engel de verteller is, die vertelt hoe het hem gelukt is de 'Tien geboden' terug te halen van de aarde. En hoe hem dat gelukt is, is het verhaal van Onno, Max, Ada en Quinten. Dit monumentale boek is tegelijk een psychologische roman, een filosofische roman, een tijdroman, een ontwikkelingsroman, een avonturenroman en een alles overkoepelend mysteriespel.
Vermeersch gaat eerst in op de evolutie van expansiedrang naar milieuproblematiek, met onder meer aandacht voor het westerse vooruitgangsoptimisme, het globaliserend denken en de ecologische benadering. Vervolgens bespreekt hij de ecofilosofie en de milieu-ethiek.
In een twaalftal essays laat de auteur (1932-2016) zijn gedachten gaan over de moderne wereld, de invloed van de cultuur op ons hedendaagse denken en de invloed van de klassieken op ons hedendaagse denken.
Aan de hand van voorbeelden en onderzoeken maakt de Australische utilitaristische filosoof duidelijk hoe de mens met behulp van geld, werk, keuzes en tijd zoveel mogelijk goeds in de wereld tot stand kan brengen.