In de herinneringen en de lotgevallen na de Tweede Wereldoorlog van een Franse schilderes, haar vriend en een Duitse officier, weerspiegelen zich decennia Franse en Duitse geschiedenis.
Cultuurhistorisch essay over de rol van vooroordelen in de politieke verhoudingen tussen Frankrijk en Duitsland, aan de hand van vier grootschalige historische gewapende conflicten, van de Frans-Duitse Oorlog tot aan de Tweede Wereldoorlog. Met foto’s en illustraties in zwart-wit.
Twee broers, geboren in Algerije met een Algerijnse moeder en een Duitse vader, wonen bij hun oom in een Parijse voorstad omdat ze daar betere kansen in het leven zullen krijgen. Op een dag worden hun ouders gedood bij een overval door een gewapende islamitische groepering. De oudste broer, Rachel, gaat naar het graf van hun ouders en komt daar tot de ontdekking dat hun vader tijdens de Tweede Wereldoorlog een hooggeplaatste nazi was. Hij ontvluchtte daarna zijn verantwoordelijkheid voor misdaden tegen de Joden en belandde in Algerije, om zich daar in te zetten voor de Algerijnse vrijheidsstrijd. Vanaf dat moment verandert het leven van Rachel: hij trekt obsessief de sporen van zijn vaders verleden na, voelt zich steeds meer schuldig en pleegt uiteindelijk zelfmoord, als een daad van liefde voor de slachtoffers van zijn vader, waarbij hij zijn jongere broer in grote verwarring achterlaat.
