Conor (13) woont samen met zijn moeder die kanker heeft. Hij heeft nachtmerries. Als er op een nacht een monster bij zijn huis staat en hem roept, is hij dan ook niet erg verbaasd. Vanaf ca. 13 jaar
Als Coco en haar moeder Elisabeth elkaar op een dag bij toeval tegen het lijf lopen, vertelt de moeder tussen neus en lippen door dat ze niet lang meer te leven heeft. Coco voelt zich verantwoordelijk en trekt bij haar moeder in. Terug in het ouderlijk huis pakt Coco haar oude drankgewoontes weer op. Hoelang verdraagt de zieke Elisabeth haar dochter om zich heen?
Waarom dringen bepaalde beelden en gebeurtenissen uit het verleden zich telkens opnieuw aan ons op? Waarom blijven bepaalde uitspraken in ons geheugen 'haken'? Is ons geheugen iets wat we 'hebben', of wat we 'zijn'? Hemmerechts onderzoekt deze vragen. Ze laat zich daarbij leiden door haar eigen geheugen, én door dat van de directe nabestaanden van haar buurmeisje Mischa, moeder van twee jonge kinderen, die op veertigjarige leeftijd stierf aan leukemie. Verder komt Hemmerechts verrassende echo's op het spoor tussen de oorlogsherinneringen van haar moeder en 'Het verdriet van België', de roman van Hugo Claus. En ze herleest het werk van haar overleden man, de dichter Herman de Coninck, als een daad van verzet tegen het grote vergeten.
Nour is ongeneeslijk ziek en samen met haar broer verzint ze verhalen waarin het leven uitbundig voortleeft en zo ontsnappen ze moedig en met plezier aan de werkelijkheid.
Janis (ik-figuur) wil niet geloven dat haar beste vriendin, de 16-jarige Russische Tatiana die wachtte op een verblijfsvergunning, door een ongeluk om het leven kwam. Aan de hand van Tatiana's dagboek ontrafelt ze de waarheid. Vanaf ca. 14 jaar.
Andrés Miranda is een ervaren arts, die er geen moeite mee heeft patiënten mede te delen dat ze uitbehandeld zijn. Die eerlijkheid is voor hem een essentieel onderdeel van zijn beroepsopvatting. Maar deze zekerheid laat hem in de steek wanneer hij ontdekt dat zijn vader nog maar kort te leven heeft. Hij is niet in staat hem het slechte nieuws te vertellen. Daarom besluit hij met zijn vader op vakantie te gaan, in de hoop dat het hem in de ontspannen sfeer van het vakantieoord wel zal lukken.
Na de dood van haar moeder wonen Olivia en haar vader in een boot op het droge. Haar vader zit in de put, zodat vele taken op de tienjarige Olivia terecht komen.
Tess (12, ik-figuur) kan de dood van haar vader niet verwerken. Ze besluit om het komende schooljaar nog maar duizend woorden te spreken. Vanaf ca. 13 jaar.
In de laatste maanden voor het overlijden van zijn vader probeert een veertiger de kilte tussen hen te doorbreken, bijvoorbeeld door samen naar voetbalverslagen te luisteren.
Een triptiek: essay, kortverhaal en essayistische herinnering, die samen meer zijn dan de som der delen. Barnes schrijft over de ballonvaart, fotografie en een herinnering aan zijn overleden echtgenote, literair agente Pat Kavanagh.
