Vanaf zijn achttiende werd Francesco Vanderjeugd op amper acht jaar achtereenvolgens kapper, gemeenteraadslid, burgemeester en Vlaams volksvertegenwoordiger. Zo'n dolgedraaid parcours op zo'n korte tijdspanne vergt een tomeloze inzet en onophoudelijk enthousiasme. Daadkracht was hem niet vreemd, zijn schone jeugd liep niet over rozen. Zo jong al had hij de strafste lessen van het leven geleerd. Toch bleef hij altijd weer authentiek, goedlachs en positief. Al lukte dat als uitgesproken gevoelsmens niet altijd even goed. Hoe sterk hij er ook over waakte, dat het licht af en toe eens uitging was onvermijdelijk. Dit boek heeft het openhartig over ups-and-downs. Hierover als politicus openhartig getuigen, vraagt flink wat moed. Het kan zich altijd tegen je keren. Vanuit zijn visie dat kwetsbaarheid gewoonweg menselijk is, wil hij dit taboeloos bespreekbaar maken.
