De kleur van stilte
Elia Barceló
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2012 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BARC |
15/03/2013
Elia Barceló heeft zich, in navolging van haar mannelijke tegenhanger Carlos Ruiz Zafón, gewaagd aan haar eerste historische jongerenroman. beschrijft de tragische liefde tussen Sancho Ramírez, vazal van de Spaanse ridder don Rodrigo van Vivar (beter bekend als El Cid), en Guiomar, dochter van de overleden graaf van Peñalba. Hun romance wordt gedwarsboomd door doña Brianda, Guiomars stiefmoeder, die Sancho voor zichzelf wil en een zwarte magiër inschakelt om haar daarbij te helpen.Door verwikkelingen blijven de geesten van het onfortuinlijke drietal en een stel anderen ronddolen, en nestelen ze zich meer dan duizend jaar later in de lichamen van een groep acteurs, die een zomer lang in een klooster verblijven om een toneelstuk over El Cid te repeteren. Tussen de jonge acteurs Sergio en Gloria, en hun begeleidster Bárbara speelt zich een vergelijkbare driehoeksverhouding af. De geesten nemen hun lichamen over en zetten zo hun strijd voort. Allen azen ze op Cordeluna, het magische familiezwaard van Sancho, dat zich ergens in de omgeving van het klooster bevindt en het enige middel is om de vloek op te heffen.Doordat Barceló het middeleeuwse verhaal afwisselt met het heden, creëert ze op twee manieren spanning. Enerzijds is er dramatische ironie: we weten al hoe het afloopt met Sancho en Guiomar, maar hoe is de vloek tot stand gekomen? Anderzijds is er het mysterie van het verborgen zwaard en de dreiging dat Bárbara/Brianda dit het eerst in handen krijgt. Na elk hoofdstuk in het verleden volgt er een soortgelijke gebeurtenis in het heden (Sancho danst op een bal met Brianda, Sergio danst in een discotheek met Bárbara etc.).Barceló’s stijl zal misschien niet iedereen aanspreken, vanwege de gedetailleerde beschrijvingen en het wat archaïsch taalgebruik. Een centraal perspectief ontbreekt, in plaats daarvan zijn er zes belangrijke focalisators (Sergio, Sancho, Gloria, Guiomar, Brianda en Bárbara) en krijgen we ook nog inzicht in de gedachten en gevoelens van een grote schare bijfiguren. Barceló verweeft die veelheid aan perspectieven tot een prachtig portret van verliefdheid in zijn vele verschijningsvormen. Via Sancho/Sergio en Guiomar/Gloria toont ze aan hoe angstaanjagend intens een eerste liefde kan zijn (en hoe schrijnend het gemis wanneer de geliefden gescheiden worden), en via Brianda/Bárbara laat ze zijn hoe destructief verliefdheid kan zijn wanneer ze onbeantwoord blijft en verandert in jaloezie. Een mooie tegenhanger vormen de langzaam ontluikende romances tussen de bijfiguren, zoals Andrés en Tina (Laín en Régula in de middeleeuwen), die bewijzen dat verliefdheid niet altijd als een bom hoeft in te slaan.Het mooist is echter de slotparagraaf: nadat Sergio en Gloria elkaar verzekerd hebben dat hun relatie voor altijd is, ook na opheffing van de vloek, bediscussiëren Bárbara en de regisseur Bernardino de mogelijkheid van eeuwigdurende liefde: is het een kwestie van geluk, of wilskracht? Waarna hij haar uitnodigt voor een kop koffie. Barceló lijkt hiermee te suggereren dat niet elke verliefdheid wederzijds of blijvend is, maar dat er altijd een nieuwe liefde kan opbloeien, ook na een gebroken hart. [Kyra Fastenau]
Monique Luijben
Als Gloria en vijf andere jongeren worden uitgekozen om mee te spelen in een theaterstuk naar het Spaanse ridderverhaal 'El Cid', gaan ze naar een oud Spaans klooster om zich in te leven in hun rollen. Door de heftige verliefdheid tussen Gloria en Sergio en allerlei mysterieuze gebeurtenissen komen de jongeren erachter dat ze de uitverkorenen zijn om een duizend jaar oude vloek die rust op de verboden liefde tussen Sancho, een vazal van El Cid, en zijn Guiomar te verbreken. Boeiend geheel waarin beurtelings het verhaal van ridder Sancho en de gebeurtenissen van de jongeren zo wordt verteld dat de twee verhaallijnen naar elkaar toegroeien en eindigen in een spannende en magische ontknoping. Geschreven in bij de tijd passende stijl en taalgebruik met gedetailleerde beschrijvingen van de Spaanse riddertijd. De schrijfster is professor Spaanse literatuur en creative writing. Een fascinerend boek voor jongeren vanaf ca. 15 jaar.
Hilde Ureel
ua/an/22 j
Een groep jongeren die geselecteerd werden om mee te spelen in een theaterstuk, bereidt zich hierop voor in een oud Spaans klooster. De bedoeling is dat ze het Spaanse ridderverhaal over El Cid gaan verwerken in een toneelstuk. Eens ze in het klooster aanwezig zijn, raken zes jongeren in de ban van wat er duizend jaar geleden op die plaats gebeurd is. Tussen de workshops door ontdekken ze dat er een vloek rust op een verboden liefde en gaan ze de uitdaging aan om samen die vloek te doorbreken.
In het boek wisselen het oude ridderverhaal en het verhaal over de belevenissen van de jonge acteurs elkaar voortdurend af. Aanvankelijk lijken deze twee verhalen los van elkaar te staan, maar heel geleidelijk en subtiel schuiven ze in elkaar tot ze één mooi geheel vormen. Hierdoor vervaagt op sommige momenten zelfs de grens tussen fictie en realiteit. Op deze manier wordt echter ook een heel mooie en krachtige spanningsboog opgebouwd waardoor je steeds meer in het verhaal meegezogen wordt. Lezers die openstaan voor de mythische sfeer van het verhaal zullen met volle teugen genieten van deze vlot geschreven roman. 'Cordeluna' is geschreven voor jongeren maar ook voor volwassenen met interesse in de Spaanse geschiedenis is dit een aangenaam boek.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.