Sterke meisjes huilen niet : vijf jaar in de handen van een tienerpooier
Lore T.
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Halewyck, 2011 |
VOLWASSENEN : ROMANS : JOOS |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Halewyck, 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 605.16 JOOS |
31/03/2012
Drie boeken in een band, dat is Voor Claire. De titel covert de visies van de mama, de zus en de broer van Claire op haar leven. Claire leed aan mucoviscidose en overleed op achttienjarige leeftijd ten gevolge van deze ziekte. Naast het boek is er van haar laatste jaar ook de indrukwekkende documentaire Claire, ik en mijn broer van Maris De Smedt. Claire, Michelle en Vincent werden in 1991 geboren als drieling. De zusjes leden aan mucoviscidose, Vincent niet. Mucoviscidose, of taaislijmziekte, is een erfelijke ziekte waarbij taaie slijmen in longen, alvleesklier en lever een goede werking van het lichaam verhinderen. De ziekte is ongeneeslijk, alleen kan worden geprobeerd de symptomen zo veel mogelijk te bestrijden via medicijnen en een intensieve dagelijkse therapie. Claire onderging al op haar vijftiende een eerste longtransplantatie. De longen werden echter afgestoten, en haar conditie verslechterde. Op haar achttiende onderging ze een tweede operatie, maar drie maanden later overleed ze.
Voor Claire is het boek dat Claire zelf had willen schrijven, maar waarvoor haar de tijd niet gegeven was. Zus Michelle deed het voor haar, ter nagedachtenis aan haar zus en ter herinnering aan haar boodschap slechts belang te hechten aan de wezenlijke dingen van het leven. Via journaliste Frauke Joossen gaf ze het woord aan haar mama, die de drieling na een scheiding grotendeels alleen opvoedde en aan haar broer, die moest leven met twee zieke zussen en in zijn puberteit behoorlijk ontspoorde. Zelf neemt ze het middendeel van het boek voor haar rekening, waar ze beschrijft hoe zij het leven met haar zus ervaren heeft. Broer Vincent geeft ook het woord aan de vader van het gezin, die na de geboorte van de drie kinderen ontzettend veel moeite had te aanvaarden dat zijn dochters ziek waren, en daar op zijn eigen wijze mee omging.
Het resultaat is ontroerend en beklijvend. We zien hoe mama Viviane vanaf de eerste dag worstelt, ze vertelt over haar huwelijk, over haar relaties, over hoe ze met de kinderen een weg in het leven probeert te vinden. Haar ex-echtgenoot moet het geregeld ontgelden, daarom is het fair dat hij ook de kans krijgt om zijn kant van het verhaal te vertellen. Vincent vertelt op zijn beurt hoe hij probeerde de aandacht van zijn moeder te trekken, vaak tevergeefs. Waar hij in de film nog als een losbol naar voren kwam, die geregeld met justitie in aanraking kwam en van wie het beeld waarbij hij rokend op een berghelling staat (terwijl je weet dat op dat moment zijn zusje zuurstof toegediend krijgt en wacht op nieuwe longen) nog lang op het netvlies brandt, voegt het boek een dimensie toe aan zijn verhaal. Maar het meest intens zijn toch wel de hoofdstukken van Michelle. Zij verloor niet alleen haar zusje, maar ook haar beste vriendin aan een ziekte die ook haarzelf steeds zieker maakt. Ze vertelt nuchter, maar nooit zonder emoties, open en eerlijk, zelfs over de moeilijkste worstelingen die ze tijdens haar leven en na de dood van Claire meemaakte. De gekozen aanpak biedt de lezer de mogelijkheid om de verschillende kanten van het verhaal te leren kennen, en je krijgt de indruk dat de familieleden niet in elkaars hoofdstukken hebben zitten schrappen om de dingen mooier voor te stellen of om vervelende of verdrietige passages te verzwijgen. En dat maakt dit boek alleen maar sterker.
Een beetje vreemd is misschien wel dat men ervan uitgaat dat iedereen weet wat mucoviscidose is. In de inleiding van Joossen wordt er immers nergens uitleg gegeven. Ook in de verhalen van Viviane, Michelle en Vincent wordt wel gezegd dat de zusjes vaak naar het ziekenhuis moeten, maar wat daar gebeurt, of wat ze thuis moeten doen om te proberen hun conditie op peil te houden, blijft onuitgewerkt of zelfs onvermeld. Het lijkt er daarom op dat de auteurs vooral een beeld wilden geven van een sterke tante (Claire) en haar familie, zonder concreet te willen ingaan op het wat en hoe van mucoviscidose. Voor Claire is een ontroerend verhaal van een gewone familie die zich door ziekte en tegenslag niet wil laten tegenhouden om van het leven te genieten. [Marjan Bex]
Redactie Vlabin-VBC
Dit boek gaat over Claire die kort na haar achttiende verjaardag stierf. Ze had mucoviscidose, ook wel taaislijmziekte genoemd. In drie delen lezen we meer over hoe ze was, hoe het was om samen met haar op te groeien. In deel een komt haar moeder aan het woord. Ze zet in 1991 een drieling op de wereld, waarvan twee kinderen met muco. In deel twee komt de aan dezelfde ziekte lijdende zus, Michelle, aan het woord. Claire wilde ook dat ze dit boek zou schrijven. Ze wilde de boodschap meegeven slechts belang te hechten aan het wezenlijke. Deel drie is geschreven door broer Vincent en getuigt van het soms schrijnende schuldgevoel om als enige gezond te zijn. Het resultaat is ontroerend en beklijvend. De aanpak waarvoor gekozen werd, biedt de lezer de mogelijkheid om verschillende kanten van het verhaal te leren kennen. Je krijgt de indruk dat de familieleden niet in elkaars hoofdstukken hebben zitten schrappen om de dingen mooier voor te stellen of om vervelende passages te verzwijgen. Dat maakt dit boek, aangevuld met persoonlijke foto's, alleen maar sterker. Schreefloze letter.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.