Nieuwe plantengids voor onderweg : alle veelvoorkomende planten van Europa, gerubriceerd op kleur
Thomas Schauer
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Meulenhoff/Manteau, 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 1662 |
31/12/2010
Thomas Claus (°1963), zoon van Hugo Claus, heeft zes jaar aan zijn debuutroman Lucas Somath gewerkt. Hoewel het boek lauw ontvangen werd door de pers, is het een interessante ? zij het niet helemaal overtuigende ? eersteling geworden. Het hoofdpersonage Lucas Somath (een anagram van Thomas Claus) is een veertiger die de balans opmaakt van zijn leven. Hij komt tot de slotsom dat zijn bestaan uitzichtloos is en balanceert op de rand van een depressie. Na een weinig succesvolle carrière als beeldend kunstenaar, besluit Lucas een roman te schrijven om uiting te geven aan zijn gevoelens en gedachten. De introspectieve terugblik confronteert hem met trauma's die hij in zijn kindertijd opgelopen heeft. Al snel blijkt dat de afwezige vader aan de basis ligt van zijn emotionele stoornissen en misantropische karakter. Door te schrijven wil Lucas de ontoegankelijke wereld van het onbewuste betreden en zich op die manier van zijn innerlijke demonen verlossen. Deze psychische odyssee maakt van Lucas Somath een freudiaans geïnspireerde hellevaart.
Lucas Somath is een twijfelende antiheld, een afstammeling van Don Quichot die zich niet thuis voelt in de eenentwintigste eeuw. Hij levert snerpende kritiek op het ongebreideld kapitalisme en materialisme die de huidige westerse maatschappij domineren. Als schrijver vecht Lucas tegen talige windmolens: hij stuit op de onbetrouwbaarheid van de taal en de onmogelijkheid om de werkelijkheid adequaat te verwoorden. Voor het overgrote deel is Lucas Somath een metafictioneel boek: een debuutroman over het schrijven van een debuutroman. Enerzijds thematiseert Lucas de moeizame totstandkoming van zijn boek en de frustratie die daarmee gepaard gaat. Anderzijds bejubelt hij de oneindige mogelijkheden van de schriftuur en het zeldzame moment van extase dat schrijven kan genereren. Via dit personage geeft Claus een inkijk in de trukendoos van de literatuur door de strategieën die hij als schrijver aanwendt te expliciteren. Zo betrapt Lucas er zichzelf herhaaldelijk op dat hij weinig zinnigs te vertellen heeft en wijst hij de lezer voortdurend op de mankementen van zijn eigen werk. Deze autoreflexieve meta-uitspraken over de productie van de roman en de receptie door de lezer zorgen ervoor dat Lucas Somath een zelfbewuste roman is die zichzelf ondergraaft.
De roman is een vrijwel plotloos, caleidoscopisch lappendeken dat samengesteld is uit verschillende tekstgenres: almaar uitdijende beschouwingen, absurde verhalen, brieven en gedichten. Op zijn beste momenten leunen Claus' korte, surrealistische verhalen aan bij de grotesken van Paul van Ostaijen (Het bordeel van Ika Loch, 1926) en Louis Paul Boon (Vaarwel krokodil, 1959). Soms komt Claus' experimenteerdrift echter over als een storende, dwangmatige tic. Zo is de woordenreeks 'Worstenmanifest' bewust over the top: af en toe is dit associatief taalspel grappig, maar met zijn 22 pagina's is het té lang uitgevallen. In de tweede helft van de roman staan er wel meer weinigzeggende passages (onder andere waar de verteller meedeelt dat hij zijn roman niet afgerond krijgt en er de brui aan wil geven) die gerust geschrapt hadden mogen worden. Desondanks is Lucas Somath een eigenzinnig, boeiend debuut dat voldoende knap geformuleerde zinnen bevat om uit te kijken naar Claus' volgende roman. [Glen Fobelets]
Jos Radstake
Thomas Claus (1963) is een zoon van Hugo Claus. De verwachtingen zijn dus hoog gespannen. De debuutroman van Claus junior heet 'Lucas Somath', naar de naam van de hoofdpersoon van dit boek, een anagram van de naam van de schrijver. In dit debuut treffen we een schrijvende veertiger - een schrijver vol onzekerheid en zelfbeklag - in zijn niet aflatende strijd met het niets. Passages uit zijn werk, gecursiveerd weergegeven, brieven van een ex-geliefde (schreefloos gezet), dagboekfragmenten, associatieve passages, woordspelingen etc. onderbreken de ontwikkelingsgang van de schrijver, de seizoenen door, in wisselend perspectief. Deze roman is uiterst ambitieus, meeslepend wil het boek intussen niet worden. De taalexperimenten zijn soms wel vermakelijk, maar het boek leest moeizaam. Veel sympathie voor de hoofdpersoon kun je niet opbrengen. Dat hoeft op zichzelf ook niet, maar enige aanleiding tot grotere betrokkenheid was hier wenselijk geweest. Het boek verzandt uiteindelijk in doelloosheid, maar misschien was dat wel de bedoeling van de auteur. Gebonden; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.