De kleuren van de steden
Wannes Van de Velde
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Paradox, 2000 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 785.8 VAN DE VELDE |
31/12/2001
Het ziet er niet uÃt, dit boek van zanger, schrijver en tekenaar Wannes van de Velde: omslag, lettertype, bladspiegel, het is te amateuristisch voor woorden. En veel, veel zetfouten. Wie het boek om die reden laat liggen, begaat niettemin een vergissing. In de tijd is al bij al een interessante, vaak gevoelige bundel notities. Aan het eind van In de tijd schrijft Van de Velde: "Het zou geen zin hebben mijn 'leven' te willen beschrijven op de wijze van een autobiografie. Ik kan enkel terugvallen op herinneringen aan bepaalde bewustzijnsmomenten die nu eens helder, dan weer chaotisch zijn. Ik was -- en ben -- aan mijn leven overgeleverd als de spreekwoordelijke kurk aan de golfslag." Deze houding bepaalt In de tijd: een bundel versnipperde dagboeknotities, een kakofonie van onderwerpen en stemmingen. Van de Velde schrijft over zijn (steeds minder) geliefde Antwerpen; over de politieke ontwikkelingen; over cultuurbeleid; over de vorderingen van zijn eigen werk en vooral over de gevoelens die de dingen bij hem opwekken. Melancholie, bitterheid, angst ook: voor de Antwerpse fascisten, maar net zo goed voor Europa, de concurrentie in de culturele sector, het mogelijke verdwijnen van BRT 3. Af en toe gebeurt het dat een mijmering de gebeurtenissen optilt, hoog boven de alledaagse, Antwerpse context. Van de Veldes taalgebruik heeft daar veel te maken. Hij schrijft een archaïsch, wollig Nederlands dat, door de band genomen, vlot wegleest. Toch verliest de auteur vaak de controle over zijn taal en raakt het Nederlands vermengd met Vlaams, of dialectische spreektaal. Veel lezers zullen daar geen problemen mee hebben, maar het maakt wel het verschil tussen een literaire stijl en het achteloos op papier smijten van gedachten.
Wat ontbreekt aan deze bundel, is een minimale structuur. Na de 'Prelude' (over Van de Veldes jeugd) wordt het nogal een zootje. Het lijkt er sterk op dat de dagboeknotities zonder verpinken zijn afgedrukt in de volgorde waarin ze werden geschreven. Enig redigeerwerk zou hier op zijn plaats zijn, al was het maar om de lezer een houvast te geven. Dat aan het eind van de jaren '80 het Vlaams Blok sterk groeide in Antwerpen, dat weet iedereen. De dingen die Van de Velde schrijft over het Raamtheater en zijn strijd met de subsidiënt, zijn enkel begrijpelijk voor de in-crowd. En waarom lezen we hier de notities uit de periode 1987-1993? Veel van die notities zijn nu al hopeloos gedateerd. Er zit evenmin een specifieke evolutie in die zes jaar, net zomin als er een tussentijds slot wordt bereikt aan het eind van 1993. Is dit nu een geslaagd boek? Ik gun Van de Velde het voordeel van de twijfel. Geredigeerd, ingekort en nagelezen op taalfouten, was er uit zijn notities wel een lezenswaardige bundel te puren. Dat is hier niet gebeurd en dat is best jammer. [Mark Cloostermans]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.