Mon grand appartement
Christian Oster
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Uitgeverij Vleugels, 2022 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : OSTE |
Wineke De Boer
rt/aa/04 m
Zo'n anderhalf jaar na de onderhoudende en bijzondere roman Drie mannen en een stoel is nu een ouder werk van de Fransman Christian Oster verschenen, Odile, uit 1998. Het is een wat minder toegankelijk boek dan dat over de drie mannen die een stoel naar Corsica brengen. Het bevat typisch osteriaanse elementen: de wat zonderlinge, eenzame, maar sympathieke man als hoofdpersoon en die nouveau roman-achtige stijl, waarin alles gestold lijkt en waardoor je vanzelf langzamer lezen gaat.
De Odile uit de titel is een jonge vrouw om wie de verteller, Lucien, verschrikkelijk liefdesverdriet heeft. Uit wraak geeft hij een vlieg die bij hem is komen inwonen diezelfde naam. Lucien schrijft over de vlieg Odile in zijn dagboek. Hij heeft moeite om zijn gedachten van Odile los te maken, vooral als hij na wat verwikkelingen alleen achterblijft in een chalet in een skigebied waar hij een week zou verblijven met een twintig jaar jonger stel, André en Jeanne. 'Maar zoals ik al had kunnen bedenken, een afwezige vlieg verjaag je niet makkelijk. Het is trouwens merkwaardig, merkte ik op, dat ik in mijn oorschelp in plaats van gezoem iets hoorde dat eerder een ontbreken daarvan was.' In het adembenemende landschap van het Centraal Massief, na een voor Lucien ijzingwekkende rit in een stoeltjeslift, herpakt hij zich.
Vertaald uit het Frans door Kiki Coumans. Vleugels; € 23,95.
Roderik Six
em/ov/16 n
Musca domestica: dat is de officiële naam van de indringer. Ergens begrijpt Lucien het wel: het is eind november hier in Parijs en buiten is het 5 graden. Je zou voor minder een warm stekje opzoeken. De infiltrant stoort vooralsnog niet. Hij – of zij, daar is Lucien nog niet uit – houdt zich vooral op in de keuken, tevreden met wat broodkruimels. Meestal zit hij gewoon bij het raam, en de zeldzame keren dat hij op bezoek komt in Luciens werkkamer, kijkt de ongenode gast braaf toe hoe Lucien zijn dagboek volkrabbelt.
De eenzelvige notulist kan wel wat gezelschap gebruiken. Al drie jaar heeft hij zich teruggetrokken uit het publieke leven. Misschien kampt hij op zijn vijfenveertigste met een midlifecrisis, of misschien heeft hij de relatiebreuk met Odile nog steeds niet verteerd. Daar probeert hij al schrijvend achter te komen. En terwijl we over zijn schouder meelezen, moeten we vaststellen dat Odile weinig schuld treft: de geliefden hebben elkaar slechts een paar keer ontmoet en om de afwijzing voor te zijn heeft Lucien haar eerst gedumpt. Toch blijft hij haar missen. En ondertussen begint zijn nieuwe huisgenoot ook op zijn zenuwen te werken.
In Luciens troebele hoofd vormt zich een vaag moordplan: ‘Als ik Odile ergens uit wilde verjagen, moest het uit mijn leven zijn. Ik besloot haar te doden.’ Dat blijkt echter niet zo makkelijk als gedacht en na de eerste halfslachtige poging krijgt hij telefoon van zijn vriend André: of Lucien meewil op skireis, gezellig met z’n drietjes – Andrés vriendin Jeanne is ook van de partij. Daar heeft Lucien wel oren naar, temeer omdat hij een oogje heeft op Jeanne, toch een ravissante blondine. De buitenlucht zal hem bovendien deugd doen, want als heremiet begon hij toch rare gedachten te ontwikkelen. Zat hij al de hele tijd tegen een vlieg te praten, een huisvlieg die zomaar kwam aanwaaien en die hij uit eenzaamheid Odile had gedoopt.
Wie het humoristisch oeuvre van de Franse schrijver Christian Oster een beetje kent, weet dat ook die skireis niet van een leien dakje zal lopen. Oster heeft een zwak voor tragikomische hoofdpersonages die verstrikt raken in onmogelijke liefdes en absurde situaties. Hoewel Odile amper over een plot beschikt, blijf je hongeren naar elk volgend hoofdstuk, en dat is louter aan zijn briljante stijl te danken – het vergt belachelijk veel talent om een kafkaëske jacht op een vlieg pagina’s lang boeiend te houden.
Vorig jaar verkozen we Osters roman Drie mannen en een stoel hier nog tot boek van het jaar. Met dit Odile, overigens puik vertaald door Kiki Coumans, mag hij opnieuw dromen van een lauwerkrans.
****
Uitgeverij Vleugels (oorspronkelijke titel: Loin d’Odile), 104 blz., € 23,95.
Bookarang
Een literaire novelle over een man die alleen woont in zijn flat, en een vlieg vernoemt naar een voormalige geliefde. Lucien leeft van een uitkering en spreekt naast de vlieg Odile alleen nog de jongere André. Op een dag stelt André Lucien voor aan zijn vriendin Jeanne en raakt Lucien op slag verliefd. De drie gaan op een skireis waarbij de onderlinge verhoudingen op scherp komen te staan. In indringende en formele stijl geschreven. Voor een literair lezerspubliek.Christian Oster (Parijs, 1949) is schrijver en jeugdauteur. Hij won eerder de prestigieuze Prix Médicis.'Odile' werd oorspronkelijk gepubliceerd in 1998. Het boek maakt deel uit van de serie: 'Franse reeks'.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.