Stresskids : survivalgids voor kinderen en hun ouders
Wendy Peerlings
Wendy Peerlings (Auteur), Sam Geuens (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
LannooCampus, 2013 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : ONDERWIJS : 464 PEER |
30/11/2013
Normale kinderen van Wendy Peerlings en Sam Geuens gaat over ‘normale’ kinderen en is toch wel uniek in zijn soort. Waar de meeste boeken tegenwoordig gaan over problemen bij kinderen en jongeren, kiest dit boek bewust voor een andere benadering. De auteurs gaan ervan uit dat normale kinderen toch nog bestaan. Gelukkig maar. Nadat ze in hun voorwoord de problematiek van het overdiagnosticeren hebben aangekaart, een probleem waarmee onze maatschappij heden ten dage geplaagd zit, leggen ze uit wanneer we echt kunnen spreken over problemen. Aan de hand van vele, goedgekozen voorbeelden uit de dagelijkse praktijk tonen de auteurs aan dat niet ieder probleem bij een kind als een stoornis moet worden gezien. Ze hanteren de slogan dat een beetje anders normaal is.
Niet alle kinderen zijn, vergeleken met pakweg dertig jaar geleden, zomaar veranderd. Wel is de maatschappij sterk geëvolueerd en is de context waarin de kinderen nu opgroeien sterk veranderd. De auteurs zijn heel voorzichtig wat betreft het hanteren van termen van stoornissen. Toch verwijzen ze in het boek naar de DSM-IV (V) en andere classificatiesystemen van leerstoornissen waarop experten een beroep kunnen doen om op een wetenschappelijke basis te besluiten of een bepaalde afwijking een mentale stoornis is of niet. Gelukkig staan de auteurs erg kritisch tegenover het etiketteren van kinderen en zien ze het gebruik van de DSM en andere classificatiesystemen weggelegd voor multidisciplinaire teams die zijn samengesteld uit kinder- en jeugdpsychiaters die hiervoor zijn opgeleid en gespecialiseerd.
Wat zeker opvalt in dit boek is dat de auteurs op zoek gaan naar de ‘sterkten’ van kinderen en deze ook als uitgangspunt nemen voor de therapie. Dat siert hen. Ook vinden ze dat kinderen kansen moeten krijgen en dat er hen geen kansen afgenomen mogen worden. Dit is de keerzijde van de ondoordachte etikettering. De auteurs hebben het aangedurfd om een actueel thema op een kritische, sterk wetenschappelijk onderbouwde manier te belichten en ze zijn hierin prima geslaagd. Met dit boek willen ze het maatschappelijk debat van overdiagnosticering bij kinderen op gang brengen. De auteurs laten tot slot ook een aantal kinderen aan het woord die een etiket van een stoornis opgeplakt kregen. Sprekende bijvoorbeelden zoals ‘Rekenen kan ik niet goed, maar ik wil kapster worden en dan telt de kassa alles wel op. Probleem opgelost.’ en ‘Ik ga liever voorlezen bij de kleuters, want die vinden het altijd goed, dan dat ik weer moet gaan oefenen om sneller te kunnen lezen’ leveren stof tot nadenken en discussie op. [Karl Baert]
Dr. Theo Hoogbergen
De auteurs keuren de 'over-etikettering' van leerlingen in het primair onderwijs af. Moeilijkheden op school zijn zeker niet allemaal stoornissen. Normaal gedrag in allerlei variaties wordt te vaak geproblematiseerd. Leerlingen zelf tonen afkeer van voorbarige conclusies en te evidente hang naar diagnostisering. De schrijvers doen talrijke goede en bemoedigende uitspraken over moeilijkheden op school. Ook de onthullende ervaring van een pas afgestudeerde psycholoog spreekt boekdelen. Voor schoolbegeleiders, leraren op basisscholen, psychologen en beleidsmakers is deze uitgave een aanrader. Met een literatuurlijst. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.