De memoires van een ambassadeur : Congo-Rwanda 1950-1962
Victor-Clement Nijs
Victor-Clement Nijs (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2012 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : Amerika 945.6 |
15/11/2012
Wie zijn memoires neerschrijft, gaat er doorgaans van uit dat zijn vroegere wedervaren enige bijdrage heeft geleverd aan het maatschappelijk gebeuren, wat toelaat het historisch inzicht in een bepaalde periode te verfijnen; dat hij een stukje lokale geschiedenis schrijft als het ware. Daarnaast wordt zo een geschrift vaak gekenmerkt door de intense voldoening die een mens in de herfst van zijn leven ervaart bij het terugblikken op het eigen actieve verleden en de anekdotes daaromheen. Beide aspecten zijn zichtbaar in het volumineuze werk van deze Belgische ex-ambassadeur in Centraal-Amerika, die daarvoor putte uit de talloze verslagen die hij aan zijn minister in Brussel doorstuurde, de verslagen van lokale diplomatieke bijeenkomsten, en ongetwijfeld de vele persoonlijke nota’s die hij erop nahield. De bevoegdheid van ambassadeur Nijs strekte zich uit over drie landen, die in het begin van de jaren zeventig stuk voor stuk belangrijke momenten beleefden in hun geschiedenis: het Panama van generaal Torrijos, dat op ramkoers lag met de VS om de voogdij over de Kanaalzone; het Nicaragua van president Somoza, dat in 1973 kreeg af te rekenen met een vernietigende aardbeving; en het veeleer rustige Costa-Rica van president Figueres, waar de zetel gevestigd was van de ambassade. Het was dus voortdurend reizen geblazen, over en weer. Met een overstelpende overvloed aan details beschrijft de auteur de politieke context van elk land afzonderlijk en becommentarieert hij de relaties die op ambassadeursniveau ontloken met de regeringsmandatarissen in het algemeen en de flamboyante staatshoofden in het bijzonder. Dit laatste facet is veruit het boeiendste want zeg maar: wie heeft deze notoire machthebbers van zo dichtbij ervaren en daarover getuigd? Uiteraard worden de diplomatieke geplogenheden nauwkeurig gerespecteerd, maar toch slaagt de auteur er enigermate in de sluier te lichten omtrent de persoon achter de functionaris — zonder lippendienst te bewijzen en zonder vooroordelen. Op dezelfde manier — rechttoe rechtaan, maar altijd diplomatisch — legt hij de vinger op de mankementen in het beleid dat Brussel hem oplegt en dat, in zijn aanvoelen, de aanwezigheid van België in de regio afremt.
Wanneer de auteur, tegen het einde van zijn ambtsperiode en alvorens te vertrekken naar zijn nieuw post, Algerije, een maand of wat verlof moet opnemen, doet hij dat door met zijn gezin een reis te maken door de Centraal-Amerikaanse istmus: van Mexico tot Guatemala. Plots nemen de memoires daardoor een andere wending, van een diplomatiek rapport naar een toeristisch relaas, dat niet zou misstaan in een reisgids — wat aantoont dat, zoals eerder gezegd, memoires ook te maken hebben met voldoening over wat beleefd werd en het terugblikken daarop.
Samengevat kan men stellen dat deze, zeg maar ‘historische reconstructie’, heel wat bijbrengt over Centraal-Amerika. Weliswaar vanuit een Belgisch-diplomatieke focus en slechts gedurende een afgelijnde periode, maar daarom niet minder aansprekend en informatief beslist de moeite waard. [Hugo Van Hoecke]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.