Gods werelddeel : christendom, islam en de religieuze crisis in Europa
Philip Jenkins
Philip Jenkins (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nieuw Amsterdam, cop. 2011 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GODSDIENST : 233 JENK |
15/05/2012
Een blik op de lijst van concilies van de rooms-katholieke kerk leert dat we moeten terugkeren tot de negende eeuw voor een door de kerk erkend ‘oecumenisch’ concilie buiten West-Europa. Dat vond plaats in Constantinopel (het huidige Istanboel), dat de hoofdplaats was van het toenmalige Byzantijnse Rijk. Het verval van dat rijk begon aan het begin van de dertiende eeuw, toen christenen — kruisvaarders — Constantinopel plunderden, wat uiteindelijk resulteerde in de val ervan in 1453. Waar de serie van kruistochten, die aan het einde van de elfde eeuw een aanvang namen, de indruk wekt dat het Midden-Oosten opnieuw gekerstend moest worden, geeft het boek van Philip Jenkins (hoogleraar Geesteswetenschappen aan de Pennsylvania State University, VS) aan dat het christendom daar nooit weg is geweest. Integendeel: waar het afgelopen millennium de indruk lijkt te wekken dat het christendom westerse wortels heeft, daar toont dit boek aan dat het net oosterse zijn. Meer zelfs, het christendom beleefde er tijdens het eerste millennium een heuse bloeitijd. Daarmee wordt in se niets nieuws verteld, maar het feit dat bij veel lezers de ogen blijken open te gaan, toont de blinde vlek bij velen en dus het belang van het werk. Ondanks de ondertitel schetst Jenkins niet alleen een indrukwekkend portret van de bloei van het christendom in het Midden-Oosten, maar ook van zijn achteruitgang en dreigende ondergang. In het hele werk heeft hij daarbij aandacht voor de verschillende gestalten van het christendom. Zo heeft hij het bijvoorbeeld graag over de koptische kerk in Syrië en de nestorianen. Zijn overzicht doet onwillekeurig denken aan In de schaduw van Byzamtium, het boek van William Dalrymple dat in 1998 in Nederlandse vertaling verscheen (Amsterdam: Olympos, 1998). Dat betreft een boeiend verslag van een reis in het gebied waar Het vergeten christendom over handelt. Beide boeken kunnen in elkaars verlengde gelezen worden, waarbij bij beide een terechte bekommernis opklinkt over het huidige lot van christenen en hun patrimonium in het Midden-Oosten, met dien verstande dat Jenkins boek theoretischer is en meer stelling lijkt in te nemen. De negen hoofdstukken van het boek lezen als een trein, wat niet alleen pleit voor Jenkins maar ook voor de vertaler. Het is helder en toegankelijk geschreven voor het brede publiek, brengt verschillende zaken beter in beeld via enkele kaartjes en tabellen, bevat meer dan dertig bladzijden eindnoten voor de zeer geïnteresseerde lezer en de wetenschapper en heeft een uitgebreid register van namen en trefwoorden. Ook al brengt het boek volgens mij te weinig informatie van theologische aard aan, die gezien de thematiek een verrijking zou hebben betekend, het boek geeft een goed inzicht in de op- en ondergang van het christendom in het Midden-Oosten. [Jürgen Mettepenningen]
J. Windmeijer
Philip Jenkins is hoogleraar Geesteswetenschappen aan de Pennsylvania State University. In dit boek staat de duizendjarige bloeitijd van de kerk in het Midden-Oosten, Azië en Afrika centraal. Tot ver in de middeleeuwen waren grote delen van het Midden-Oosten nog christelijk en leefden door heel Azië nog miljoenen christenen. Nu is het christendom in deze contreien een godsdienst van een minderheid geworden en is het niet ondenkbaar dat gezien de huidige ontwikkelingen op een dag het Midden-Oosten 'christenvrij' zal zijn. In negen hoofdstukken schetst Jenkins een fascinerend beeld van de opkomst, bloei en mogelijke ondergang van deze godsdienst in haar ontstaansgebied. Door aandacht voor de grote lijn én de details, zijn grote kennis van zaken en zijn vlotte pen is het een zeer toegankelijk werk. Het boek heeft een uitgebreid notenapparaat, een register en verhelderende kaarten en grafieken. Geschikt voor mensen die zich beroepshalve met het onderwerp bezighouden, maar ook voor een ieder die zich wil verder verdiepen in een wereld die zich dagelijks in het brandpunt van het nieuws bevindt.
©Bibliotheek Gent
2/ei/01 m
In zijn boek weerlegt de Amerikaanse hoogleraar Philip Jenkins de opvatting dat het christendom een westerse godsdienst zou zijn. Strekte het oosterse christendom in de 8ste eeuw zich niet uit van Constantinopel tot in China? Vele christenen stelden het prima met de nieuwe Arabische veroveraars. Hoe komt het dat dit eens zo vitale oosterse christendom bijna verdwenen is in het Nabije Oosten? Volgens de auteur vernietigden de invasies van de Mongolen van Timoer Lenk en de Mamelukken de kerkelijke infrastructuur. Ook de gevolgen van een kleine ijstijd rond 1300 eisten hun tol bij de christenen. Net zoals de Joden in West-Europa werden zij verantwoordelijk gesteld voor de misoogsten of de pest. Velen vluchtten dan ook weg naar onherbergzame streken zoals Armenië, waar ze veilig waren tot in de 19de eeuw.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.