De kleur van stilte
Elia Barceló
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 5961 |
31/12/2011
In deze roman vertrekt Elia Barceló van drie intrigerende vragen: 'Is de werkelijkheid die ons omringt de enige werkelijkheid of is het de enige waartoe we toegang hebben?', 'Komt de werkelijkheid voort uit een consensus van opvattingen tussen hen die haar delen?', of nog, 'Zou het kunnen dat mensen dezelfde ruimte kunnen delen maar in een andere tijd, zoals we ook accepteren dat mensen dezelfde tijd in een andere ruimte delen?' Rond die vragen schept de auteur een verhaal over fabuleuze werelden en parallelle werkelijkheden. In de traditie van Carlos Ruiz Zafón (De schaduw van de wind en Het spel van de engel), speelt Barceló een ingenieus spel met werkelijkheid en illusie.
Het hoofdpersonage is Katia Steiner, een filologe die de kans krijgt om in Rome de nalatenschap te inventariseren van de bekende wetenschapper José Maria Valcárel. Ze stuit daarbij op fascinerende documenten van de gestorven professor, waarin ze leest over een geheim genootschap, de Club van Dertien, en over schilderijen die de sleutel zijn tot een mysterie. Al snel blijkt dat Katia niet de enige geïnteresseerde is, maar dat er ook andere partijen een meer dan gewone belangstelling wegdragen voor het dagboek en de persoonlijke aantekeningen van Valcárel. Niet iedereen heeft trouwens goede bedoelingen. Integendeel: tijdens het ontraadselen van de vele mysteries vallen er doden en staat ook Katia's leven meer dan eens op het spel.
Stemmen uit het verleden is een spannende roman waarin kunst en literatuur een hoofdrol spelen. Via een schilderij komt Katia bijvoorbeeld terecht in de Orlando Furioso van Ariosto. In die middeleeuwse ridderwereld verplaatst ze zich op een hippogrief, een fabeldier met de voorkant van een arend en de achterkant van een paard. Barceló laat haar personages op levendige wijze heen en weer springen in de tijd, net zoals Ariosto dat doet met zijn personages in de Orlando Furioso.
De lezer wordt meegenomen van de middeleeuwse ridderwereld, naar een idyllische pastorale setting, naar het carnaval in het zeventiende-eeuwse Venetië...
Deze originele invalshoek is de sterkte van de roman, waarin onduidelijk is wat werkelijk is en wat niet. Barceló begeeft zich op een overtuigende wijze op de dunne lijn tussen realiteit en fantasie. Dat doet ze niet alleen in het verhaal zelf, maar ook in bespiegelingen over literatuur die her en der in de roman verspreid zijn. Is de dichter de 'dealer in untruth', zoals Plato in het Engels wordt geciteerd, of is hij ? met Ortega y Gasset ? iemand die de wereld vergroot: 'Auteur komt van "auctor", hij die uitbreidt.'
Het thema is dus zeker origineel, maar het boek heeft ook een aantal zwakke kanten. Vooral op verhaaltechnisch vlak, structureel dus, zijn er mankementen. Zo is het evenwicht soms zoek tussen korte momenten die worden uitgesponnen en langere periodes die snel afgehaspeld worden. Doseren is trouwens niet de sterkste kant van Barceló. Ze introduceert personages die op het eerste gezicht een belangrijke rol gaan spelen maar die verder nauwelijks aan bod komen, en er worden naar mijn smaak ook te veel plotlijnen uitgezet.
Ook al schrijft Barceló in de traditie van Zafón, zijn niveau haalt ze niet. [Marita Dries]
Bernard Huyvaert
Katia Steiner wordt door haar vriendin Marianna naar Rome uitgenodigd om de bezittingen van de overleden professor Valcarcel te inventariseren. De wat naïeve Katia is zopas door haar vriend in de steek gelaten, draait rond de veertig en dreigt binnenkort werkloos te worden. De job die Marianna haar aanbiedt, is dus welkom. Katia raakt al snel gefascineerd door de nalatenschap van Valcarcel, die lid was van de mysterieuze Club van Dertien. Allerlei ongure individuen azen op de nalatenschap. Andere verhaallijnen, zoals de verdwijning van professor Fink en het verhaal van de vreemde paragnost Il Divino, doorkruisen Katia's verhaal. Wanneer het boek halverwege is, duiken steeds nieuwe intriges op, wat het boek er niet gemakkelijker op maakt. De roman speelt zich af in Rome, met de noodzakelijke Italiaanse clichés (toeterende vespa's, latin lover, koffie in de bar). Elia Barcela is samen met de Argentijnse Angelica Gorodischer en de Cubaanse Daina Chaviano de 'vrouwelijke Heilige Drievuldigheid' van de fantastische literatuur in het Spaanse taalgebied. Paperback; vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.