Het valse seizoen : roman
Christiaan Weijts
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : WEIJ |
31/12/2008
Christiaan Weijts' debuut, Art. 285b, werd fel bejubeld, kreeg een AKO-nominatie én won de Anton Wachterprijs. Wie zo het toneel van de Nederlandse literatuur betreedt, wekt hoge verwachtingen. Nu is er de o zo moeilijke tweede roman, maar het moet gezegd: Weijts bevestigt zijn talent.
De titel verwijst naar het adres waar Julia uit Romeo and Juliet haar minnaar vanaf het balkonnetje zou hebben toegesproken. Hoewel dat een verzinsel is ? Julia is een fictief personage ? wordt deze plek toch dagelijks door massa's toeristen bezocht. Die verwijzing naar Shakespeares drama plus de leugen van deze tourist trap is al een aanduiding van wat Weijts' boek in petto heeft: een onmogelijke liefde, intriges, overspel en uiteindelijk zelfmoord. Openen doet de knap geconstrueerde roman met 'Gondeliersdood', het verhaal van de journalist Daniël Schaaf die naar Venetië wordt gestuurd om er een gondeliersstaking te verslaan. Door een toevallige bagageruil lijkt hij zich eerder in een romance dan op zijn werk te storten, maar uiteindelijk wint de cynische carrièrist het van de romanticus. In het volgende hoofdstuk, 'Het temmen van de Fee' (opnieuw een opzichtige allusie op Shakespeare) ontmoet kunsthistoricus Arthur Citroen, een vergeestelijkt type dat werkt aan een dissertatie over het model in de schilderkunst, de jonge, nymfomane studente Fay. Zij slaagt erin de intellectuele façade van deze jonge academicus te doen afbrokkelen. Ze krijgen een passionele verhouding en Citroen, altijd al gefascineerd door porno, begint zijn doctoraatsonderwerp nu plots heel anders te benaderen. In eerste instantie leidt dat nog tot een door collega's gewaardeerd artikel over de gelijkenissen tussen Tintoretto's gebruik van hoertjes als model en de huidige seksindustrie, maar deze tekst luidt ook problemen in wanneer hij verschijnt op de foute site 'SteenGeil'. Wanneer per ongeluk ook nog eens de seksfilmpjes die hij van zijn promiscue vriendinnetje maakte via het web wereldkundig worden gemaakt, komt Citroen in een draaikolk terecht die hem naar zijn ondergang zal voeren. En dan duikt Schaaf weer op. Al de hele roman raken de levens van beide personages elkaar, en in een sprankelend slot komen ze samen, wanneer de gehaaide journalist de overrompelde romanticus Citroen interviewt. In plaats van de verhoopte verdediging levert het gesprek een gedesillusioneerde, gedeprimeerde en door de media gedegouteerde Citroen op.
In vele opzichten lijkt Via Cappello 23 op Weijts' eersteling: de titel vertoont gelijkenissen, maar ook de vermenging van hoge en lage cultuur (in zijn vorige: muziek en de seksindustrie, nu: schilderkunst en porno) en het uitgangspunt ? de wat ranzige femme fatale die de intellectueel ten val brengt ? zijn hetzelfde, maar de auteur springt met die gegevens nu nog virtuozer om. Daarbij komen zijn vlijmscherpe analyse van de jongerencultuur, de academische wereld en de media én het prachtige gebruik van Venetië als setting. Het maakt van Via Cappello 23 meer dan een nog betere, ook een nog hetere versie van Weijts' geprezen debuut; deze doorgecomponeerde en toch zwierige roman is het werkstuk van een bijzonder talent dat niet zonder reden met Geerten Meijsing mag worden vergeleken. [Carl De Strycker]
Jos Damen
De tweede roman van Christiaan Weijts (*1976), na zijn goed ontvangen debuut 'Art. 285b' (Anton Wachterprijs, Gouden Ezelsoor). Via Cappello 23 is het (fictieve) adres van Romeo en Julia in Verona. Deze roman verhaalt daarmee natuurlijk over een liefdesgeschiedenis met fatale afloop, maar dan in 2003/2004, en in Leiden en Venetië. Weijts laat twee verhalen parallel lopen. Het ene verhaal is dat van de journalist Daniël Schaaf, die in Venetië verslag doet van een trieste gondeliersgeschiedenis. Verhaal twee is dat van de Leidse universitaire docent Arthur Citroen die in de problemen komt door het openbaar worden via internet van seksfilmpjes van een van zijn studentes, Fay Sawyers. Weijts weet de verhalen met een verbindende vrouw handig te vervlechten. De vele verwijzingen naar literatuur en muziek (Gide, Brodsky, Strawinsky) worden in evenwicht gehouden door toespelingen op de actualiteit (I-pods in het Italiaanse straatbeeld, de website Steengeil). Weijts maakt grappen over het Leidse universitaire milieu, de NRC en het moderne leven. Bijzonder is de tegenstelling tussen het verhevene en de platheid: de paarse vibrator staat naast Romeo en Julia. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.