Souvenirs. II
Lucienne Stassaert
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
P, 2009 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : POEZIE : STAS |
00/00/0000
Lucienne Stassaert is al ruim veertig jaar actief als auteur, maar vandaag wordt haar werk hoger gewaardeerd dan ooit voorheen. Dat ligt aan het feit dat ze haar grote vakkennis als dichter op een meer toegankelijke en herkenbare manier weet aan te wenden; haar vroegere werk was nogal surrealistisch en experimenteel van aard en daardoor lange tijd enkel bekend bij een beperkt publiek van literair geïnteresseerden. Het jongste decennium heeft Stassaert echter een aantal opmerkelijke dichtbundels afgeleverd die tevens een ruim publiek kunnen aanspreken. De jongste bundel is de lijvige verzameling Keerpunt. Het is meteen ook de meest autobiografische bundel die de dichteres publiceerde. De flaptekst heeft het over "alledaagse thema's" die omgetoverd worden tot poëzie, maar die karakterisering is nogal misleidend. In feite handelen de gedichten over een periode van langdurige en intense ziekte, over een keerpunt waar de dood zo recht mogelijk in het gelaat wordt gekeken. Het dichterlijke ik registreert de diagnose, de behandeling, het verblijf in het ziekenhuis op een analytische manier, met een scalpel, maar tegelijk is de eigen betrokkenheid bijzonder intens. De innerlijke verwarring wordt beschreven in termen van de woekerende kanker. Het ik tracht zichzelf daarbij enigszins op afstand te houden, maar tegelijk is de confrontatie met zoveel lotgenoten haast ondraaglijk. In die zin is er ook niet echt sprake van loutering of opluchting, maar veeleer een besef van uitstel. Dat wordt onderstreept door de surreële beeldspraak die aan het vers een duidelijke meerwaarde verleent. Het 'keerpunt' is daarbij in feite slechts de zoveelste bevestiging van de menselijke kwetsbaarheid, een thema dat het werk van Stassaert al decennialang beheerst. Toch is de dichteres niet pessimistisch. Integendeel, het is geen toeval dat de bundel naar het einde toe ook kantelt in een reeks bijzonder speelse erotische gedichten. De drang tot leven vormt zo het orgelpunt, ook in de moeilijkste omstandigheden. Keerpunt is niet alleen een moedige en bijzonder eerlijke bundel, het is ook een monument van taal. Het geloof in het poëtische woord blijft fundamenteel onaangetast; taal is echter geen medicijn dat alle pijnen heelt, ze is veeleer een drijfhout. [Dirk De Geest]
Redactie Vlabin-VBC
Lucienne Stassaert is al ruim veertig jaar actief als auteur, maar vandaag wordt haar werk hoger gewaardeerd dan ooit voorheen. Haar vroegere werk was immers nogal experimenteel van aard, maar het jongste decennium publiceerde Stassaert een aantal toegankelijkere dichtbundels. Keerpunt is de meest autobiografische bundel die de dichteres schreef. De gedichten handelen over een periode van langdurige en intense ziekte. Het dichterlijke ik registreert de diagnose, de behandeling en het verblijf in het ziekenhuis op een analytische manier, maar tegelijk is de eigen betrokkenheid bijzonder intens. De innerlijke verwarring wordt beschreven in termen van de woekerende kanker. Van loutering is er geen sprake, veeleer een besef van uitstel, wat onderstreept wordt door de surreële beeldspraak, die de bundel een meerwaarde geeft. Toch is de dichteres niet pessimistisch. Integendeel: het is geen toeval dat de bundel naar het einde toe kantelt in een reeks bijzonder speelse erotische gedichten. Keerpunt is niet alleen een moedige en bijzonder eerlijke bundel, het is ook een monument van taal.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.