Nieuwe beelden
Hilde Pauwels
Hilde Pauwels (Redacteur), Eric De Mildt (Fotograaf)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds, 2008 |
VOLW. : NON FICTIE : 418.12 PAUW |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Davidsfonds, 2008 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 418.12 PAUW |
31/12/2008
Straffe madammen verschijnt naar aanleiding van de zestigste verjaardag van de invoering van het vrouwenstemrecht. De hoofdstukjes bestaan uit verhalen van zonen over hun moeders. De link met het vrouwenstemrecht is het feit dat al deze moeders geleefd hebben vóór en na 1948, en nu intussen hoogbejaard zijn, of een ouderdomsziekte hebben (of al overleden zijn). Naar de invloed van dat stemrecht op hun leven wordt evenwel niet echt gepeild. De moeders in deze bundel blijken "straffe madammen" te zijn, die nochtans, volgens de normen van die tijd, in de schaduw moesten blijven en geen eigen keuzes konden maken. Ze vonden dat ze hun plicht moesten doen, hun kinderen een goede opvoeding geven, hard werken, zuinig omgaan met de centen, en vooral niet klagen. Voor emoties was er toen geen plaats, wat hun zonen ? allen bekende Vlamingen ? nu willen goedmaken. Ze vertellen hun moeder hoe geweldig ze was, en geven haar de kans om, op dit late levensmoment, ook eens haar emoties te tonen, mondeling of via een brief. Deze generatie sterke vrouwen kan trots zijn op hun zonen, want ze zijn succesvol. Maar waar blijven de andere vrouwen, die ook sterk waren en niet trots kunnen zijn op hun zonen? Waar zijn de vrouwen die in zware depressies zijn beland? En wat hebben deze vrouwen gehad aan dat kiesrecht? Het laatste hoofdstukje zou ons wijzer moeten maken, maar professor Marc Hooghe beperkt zich tot de vaststelling dat de huidige generatie vrouwen (en mannen) het zoveel beter heeft dan hun ouders in een land dat tot de rijkste ter wereld behoort.
Kortom, een leesbaar bundeltje zonder veel diepgang. Van de zwart-witfoto's zou je wel een iets betere kwaliteit mogen verwachten. Een gemiste kans als gelegenheidsboekje voor 60 jaar vrouwenkiesrecht. [Monika Triest]
Redactie Vlabin-VBC
Dit boek verschijnt naar aanleiding van de zestigste verjaardag van de invoering van het vrouwenstemrecht in België in 1948 en bundelt verhalen van bekende Vlamingen over hun moeders, die allemaal al leefden op dat historische moment. Het gaat steevast om 'straffe madammen', die volgens de normen van hun tijd in de schaduw moesten blijven. Voor emoties was er dan ook weinig plaats. Daarom geven de zonen hun moeders hier de kans om mondeling of via een brief te reageren op hun verhaal en alsnog hun emoties te uiten. Helaas krijgen we enkel het verhaal te horen van moeders die redelijk succesvol waren, en bijvoorbeeld niet in een depressie zijn beland. Bovendien komt de vraag wat de moeders aan het kiesrecht hebben gehad niet aan bod. Een laatste hoofdstukje zou ons wijzer moeten maken, maar professor Marc Hooghe van de KU Leuven stelt enkel dat de huidige generatie vrouwen (en mannen) het zoveel beter heeft dan hun ouders. Het resultaat is een bundel die dan wel vlot leest, maar te veel aan de oppervlakte blijft. Sobere vormgeving met een kleine letter, geïllustreerd met zwart-witfoto's.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.