Een vrouw : roman
Annie Ernaux
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Balans, cop. 2007 |
VOLWASSENEN : ROMANS : MEIJ |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Balans, cop. 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MEIJ |
31/12/2008
In zijn nieuwe roman, Siciliaanse vespers, voert Geerten Meijsing opnieuw zijn alter ego Erik Provenier op. Deze woont ondertussen niet langer in Toscane, maar op Sicilië, het explosiefste deel van Italië. De titel van de roman verwijst naar een grote volksopstand daar, maar tegelijk ook naar een opera van Verdi. Wie Verdi zegt, zegt spektakel, drama en pathetiek, en dat is ook wat de lezer mag verwachten in deze typische Meijsingroman. In Siciliaanse vespers bespeelt hij nog maar eens het thema van de verblindend mooie, maar onbetrouwbare vrouw die de ondergang van de schrijver bewerkstelligt.
Provenier krijgt in deze roman twee antagonisten. Enerzijds is er de literaire journalist Jochem Suckert (een naam die niet veel goeds voorspelt), met wie de auteur vriendschap sluit, anderzijds is er zijn jeugdliefde Elisabeth, die in het verhaal ook Lee, Wolf en Betty wordt genoemd. Haar ontmoet hij na een hele tijd opnieuw, ze corresponderen, maar het is pas vanaf 2003 dat ze daadwerkelijk weer contact krijgen met elkaar. Wolf komt Provenier opzoeken in Sicilië, ze beleven er een stormachtige liefdesaffaire en de schrijver denkt eindelijk in vervulling te zien gaan waar hij heel zijn leven naar verlangd heeft: de grote Liefde. Het koppel besluit Italië te verlaten en terug naar Nederland te gaan. Provenier toont zijn geliefde op de terugweg de mooiste en voor hem belangrijkste plekjes in zijn geliefde land, maar al snel blijkt dat zij, een beetje een dommig type, geen aandacht heeft voor zijn band met die plaatsen. Hoe verder van Sicilië weg, hoe grimmiger hun verhouding wordt. Eens in Nederland blijkt ook deze relatie weer niets te hebben van de idylle die Provenier zich gewenst had. Al snel wordt duidelijk dat Wolf hem de hele tijd bedrogen heeft. Provenier is een hoorndrager, un cornuto, op Sicilië zowat de grootste schande die iemand kan overkomen.
Siciliaanse vespers is een roman over de ultieme desillusie. De schrijver die al zo vaak bijna ten onder is gegaan aan vrouwen en besloten heeft om vriendschap hoger te achten dan liefde, laat zich nog een keer verleiden om écht in de liefde te geloven, maar komt andermaal bedrogen uit. Dubbel tragisch is dat niet enkel zijn vertrouwen in de liefde daardoor gefnuikt wordt ? sterk beschadigd was het toch al ?, maar dat hij nu ook moet vaststellen dat vriendschap blijkbaar een onbetrouwbare relatie is. Meijsing varieert hier op een voor hem bekend gegeven, maar doet het meesterlijk. Zijn beschrijvingen zijn prachtig, de hitsige sfeer die hij oproept is treffend en de gal die hij ondertussen spuit zorgt voor de nodige humor. Slachtoffer van de vileine grapjes is het gehate literaire wereldje in Amsterdam (voor wie een beetje bekend is met de grachtengordel, is Jochem een nauwelijks verhuld portret van Jeroen Vullings), maar ook het schijnbaar libertijnse Nederland moet het ontgelden. Siciliaanse vespers is een Meijsing grand cru. [Carl De Strycker]
Jos Radstake
Erik Provenier, in veel romans het alter ego van Geerten Meijsing, is een ouder wordende schrijver, die alles al meegemaakt heeft en die denkt dat het met zijn liefdesleven zo'n beetje is gedaan. Hij woont in Syracuse op Sicilië. Een inmiddels veertigjarige, bloedmooie jeugdliefde doet zich gelden, een vrouw met wie hij nooit werkelijk tot een verbintenis heeft kunnen komen. De eerste twee delen zijn de opmaat tot het magistrale, langzame, derde deel: de beschrijving van een lange rit van Syracuse naar Nederland. Provenier zit samen met zijn geliefde in een klassieke Citroën en doet plaatsen van weleer in Italië aan. De liefde wordt genoten. In Nederland blijkt verraad door een literaire vriend (de romans van Meijsing zijn gedeeltelijk sleutelromans) en het noodlot slaat toe. Krankzinnige liefde, superieur geouwehoer, literaire verwijzingen, landschap-evocaties, seksuele begeerte, de lezer is er allemaal onbeschaamd getuige van in deze prachtige roman, die andermaal het meesterschap van Meijsing (1950) bewijst. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.