Archaïsch de dieren : gedichten
Hester Knibbe
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 7501 |
31/12/2005
Hoewel Hester Knibbe bij insiders dezelfde waardering geniet als zeg maar Esther Jansma of Anna Enquist, is haar poëzie toch grotendeels onopgemerkt gebleven. Met haar jongste bundel debuteert de dichteres bij een nieuwe uitgever, De Arbeiderspers, en het laat zich aanzien dat ze nu eindelijk de aandacht zal krijgen die ze reeds lang verdient. De buigzaamheid van steen drukt als formule bijzonder goed uit waar het Knibbe in haar poëzie om gaat. De dichteres wil als het ware de 'werkelijkheid' vorm geven, maar vanuit het besef dat het daarbij noodgedwongen om een subjectief verhaal gaat. Die spanning tussen de objectieve realiteit en de dichterlijke inbreng vormt een motief in vrijwel ieder gedicht van deze bundel. Herhaaldelijk valt daarbij de vergelijking met de archeologie, waar sporen evenzeer de aanleiding vormen tot een reconstructie (maar evenzeer een constructie) van het verleden. Hoewel de dichteres gedreven wordt door een haast wetenschappelijke drang tot doorgronden, is haar lyriek tegelijk bijzonder persoonlijk en intrigerend. Dat komt vooral tot uiting in de reeks 'Hier om te beginnen' -- waarin wordt verbeeld hoe een kind (althans in de verbeelding van ouders) geleidelijk aan greep krijgt op zijn wereld -- en in de slotreeks 'De kunst van het dragen', waar een Spaanse processie de aanleiding vormt voor een indringende en aangrijpende reeks verzen over het moederschap, het vrouw-zijn en de collectiviteit. Knibbe plaatst zich met deze bundel bij de belangrijke dichters uit ons taalgebied, maar voor wie haar werk al langer kent, is dat nauwelijks een verrassing. [Dirk De Geest]
T. van Deel
De manier waarop Hester Knibbe poëtisch verwerkt dat zij haar zoon heeft verloren, is indrukwekkend, juist vanwege de stilering en dus veralgemening die haar ervaringen ondergaan, zonder daardoor onpersoonlijk of weinig intiem te worden. Het is een kwestie van vormgeving van het verdriet, het verlies, het verdwijnen. Het geslaagde aan deze verwerkingspoging is dat de gestorvene hoe dan ook (in en door de taal) niet alleen werkelijk dood is, maar ook leeft voor de duur van het gedicht. Deze poëzie neemt zich vanaf het allereerste gedicht voor 'oorlog te voeren met de gigant / die in voorwerk voor epitafen doet'. Het kan ook met minder omhaal gezegd: 'Je bent jarig vandaag en je bent het / niet meer.' Voortdurend op het scherp van de snede tussen leven en dood, aanwezigheid en verbeelding, opereert Knibbe en de vraag naar de kunst van het dragen beantwoordt zij magnifiek met een bezoek in de Semana Sancta aan Spanje. Het algemene religieuze dragen door de straten wordt hier de uitvergroting van het persoonlijke leed. Een belangrijke bundel, met aansprekende en doorleefde poëzie.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.