Onbereikbaar nabij
Guillaume Van der Graft
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Prom, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BARN |
31/12/2004
Willem Barnard, meer bekend onder zijn alter ego Guillaume van der Graft als religieus dichter en als schrijver van religieuze liedteksten en bewerkingen, houdt reeds vele jaren voor zichzelf een dagboek bij. Nu verschijnt daaruit een lijvige selectie, onder de veelzeggende titel Anno Domini, 'in het jaar des Heren'. De hier verzamelde fragmenten focussen inderdaad vrijwel allemaal op de religieuze problematiek zoals de dominee Barnard die gaandeweg heeft ervaren; van een vanzelfsprekend kader is de godsdienstbeleving uitgegroeid tot een dimensie die als het ware op het 'ongeloof' veroverd moet worden. Die zoektocht naar geestelijke verdieping, en de onrust en de twijfel die er onverwacht de hoeksteen van vormt, vormt de leidraad in deze notities. Tussendoor gromt de oude auteur (ondertussen de tachtig voorbij) over de toenemende degeneratie en onverschilligheid in de maatschappij, ontwikkelt hij een zekere afkeer van de wereld die zich 'buiten' afspeelt. Toch blijven die oprispingen zorgvuldig gedoseerd, en net daarin ligt naar mijn mening het teleurstellende van dit boek. Over de privéomstandigheden van Barnard komen wij in feite nauwelijks iets te weten. Af en toe is er een verwijzing naar zijn vrouw en naar de activiteiten van zijn zoon, de auteur Benno Barnard, maar echt boeiende materie levert dit niet op. Daardoor lijkt deze verzameling toch niet meteen op een persoonlijke kroniek, maar veeleer op een geconstrueerd beeld van gedachten en mijmeringen, een geestelijk dagboek maar niet veel meer dan dat. Wie op zoek gaat naar een religieuze confrontatie of dit boek naast de lyrische zoektocht van de dichter Barnard wil leggen, vindt hier allicht een intrigrerende gesprekspartner. De gemiddelde lezer zal echter niet meteen het gevoel hebben hier een 'ziel' aan te treffen of inzicht en inzage te krijgen in het leven van een gemiddeld individu. [Dirk De Geest]
Inge Lievaart
Van de dagboeken die de dichter (1920) sinds zijn 13e bijhield (taalmens van jongsaf) is dit een selectie uit de 15 jaren nadat hij zijn predikantschap moest opgeven: niet meer 'op een stoel maar aan de schrijftafel'. Hij neemt grote stappen, met wel glimpen van familieleven en andere contacten, maar zonder doorgaande lijn. Het dagboek geeft zijn 'positie aan (...) en bevat waarnemingen, in- en uitzichten'. Zijn commentaar op de moderne ik-middelpuntige tijd is even fel als fenomenaal van taal. Over de discriminatie van degenen die de discriminatie willen beteugelen: wat daar achter zit 'is geen eerbied voor hetgeen een ander heilig is, maar wrevel überhaupt om de gedachte dat er iets heilig zou zijn'. Ook richt hij veel pijlen op de 'homocentrische godsdienstwetenschappelijkheid, (...) die alles in de tijd laat opgaan... en uit de tijd laat opkomen'. Hij haalt de kerkvaders aan die in een vergelijkbare tijd leefden, tegen het meerderheidsgelijk in. Poëzie en geloof, 'beide bestaan uit overgave' meent hij en ervaart hij als 'volstrekt tegenstrijdig aan de cultuur van greep en begrip'. Zijn klacht: 'dat er geen verstandhouding is tussen gelovigen en dichters'. Het geheel brengt de dichter achter de dichter (er is geen scheiding) dichterbij. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.