Fortunata en Jacinta : het verhaal van twee echtgenotes
Benito Pérez Galdós
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Menken Kasander en Wigman, 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : PERE |
31/12/2001
Knappe 'contemporaine' roman van de Spaanse Balzac, zoals Pérez Galdós terecht wordt genoemd, die met Tormento (1884) een meesterlijke satire schreef van de Madrileense bourgeoisie voor wie enkel geld en status gold. Ironie is altijd al het sterkste wapen geweest van deze auteur en dat wapen hanteert hij met verve in deze roman over twee mooie weesmeisjes, Amparo en Refugio, die ieder op hun manier en ondanks hun armoede eerzaam trachten te blijven. Voor Amparo is het lot het zwaarst, als zij door een ver familielid, mevrouw Bringas (zie de roman met de gelijknamige titel), wordt opgevangen en verplicht wordt slavenarbeid te verrichten om het hoofd boven water te houden. Wanneer zij haar droomprins Caballero ontmoet, lijkt haar lot te keren, maar eer het zover is, zullen zowel mevrouw Bringas als de afschuwelijke priester Nones alles proberen om dit geluk te voorkomen.
Deze sarcastische variant op Assepoester is bovendien een literair hoogstandje, waarbij de auteur gebruikmaakt van de techniek van de raamvertelling om de indruk te geven dat werkelijkheid en fictie samenvallen. "De werkelijkheid zit ons op de hielen", zegt een inleidend personage, een broodschrijver, aan een vriend die hij op straat tegenkomt. "Ik schrijf mirakels en de werkelijkheid plagieert me". Anderzijds levert, naast sommige personages, ook nog een anonieme verteller ongezouten commentaar op de helden van zijn verhaal. Postmoderne trekjes avant la lettre dus. Maar zijn die er niet altijd al geweest bij de echt belangrijke schrijvers? [Jan Baes]
Maarten Steenmeijer
Benito Pérez Galdós (1843-1920) is de bekendste en productiefste Spaanse romanschrijver van de negentiende eeuw. Het meest gewaardeerde deel van zijn oeuvre vormen zijn zogenaamde 'novelas contemporáneas' (eigentijdse romans), waarin Galdós met name het leven in de Spaanse hoofdstad tot leven brengt. Zo ook in 'Tormento', oorspronkelijk verschenen in 1884. Het verhaal heeft, zoals Adri Boon in zijn informatieve nawoord opmerkt, een hoog soapgehalte: een eenzame, steenrijke Amerika-ganger wordt verliefd op een jonge, knappe, arme, hardwerkende wees. Ze is de goedheid zelve, maar draagt de last van een compromitterend liefdesverleden met zich mee. Maar 'Tormento' is natuurlijk veel meer dan een onderhoudend melodrama. Het is daarnaast een kritisch portret van een klasse die er een dagtaak aan heeft om de schone schijn van voornaamheid en welstand op te houden en die zo een rampzalige hinderpaal vormt voor de moderniseringen die het land hard nodig heeft, wil het niet nog verder achterop raken bij Europa. De (post)moderne verteltechnieken waarmee Galdós zijn roman heeft gekruid, vormen een scherp contrast met de zelfgenoegzame, reactionaire mentaliteit die hij hekelt in deze roman, die deel uitmaakt van een mooie serie van zeven vertalingen uit zijn oeuvre. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.