Mijn plichtvergeten werk : retrospektieve keuze
Gust Gils
Gust Gils (Auteur), Jeroen Kuypers (Nawoord)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Voetnoot, cop. 2013 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 12655 |
30/06/2014
In de literaire nalatenschap van Gust Gils (1924-2002) dook eind 2011 het manuscript op van een nooit gepubliceerde roman waaraan de auteur zo’n vijfenendertig jaar voordien had gewerkt. In zijn nawoord wijst Jeroen Kuypers erop dat de afzonderlijke hoofdstukken uit ‘Metastazen’ (de titel die Gils zelf had bedacht) zich als aparte verhaaltjes laten lezen, waarbij de draad die alles bijeen moet houden, de schets is van de familie Oscam, die de bevolking van het stadje waarover ze de plak zwaait, met harde dwang en met de hulp van ‘de Ordehorde’ (zo is het eerste verhaal dat hier wordt gepresenteerd getiteld) blijft onderwerpen, en dit tegen alle vernieuwingstendensen in. Kuypers selecteerde vier hoofdstukjes die perfect passen in het beeld dat we als lezer hebben van Gust Gils en zijn ‘paraproza’, het genre dat hij zelf bedacht: grillige fantasie; associatief schrijven, waarbij het ene detail weer naar het nadere leidt; het consequente gebruik van progressieve spelling (‘klosjaars’ – clochards). Als lezer komt het er in de eerste plaats op aan niet te verdwalen in de verbeeldingswereld van Gils. Wat er bijvoorbeeld gebeurt met ‘de oom uit het noorden’, die na jaren afwezigheid een bezoek brengt aan de patriarch en zijn familie maar dan op onverklaarbare wijze uit beeld verdwijnt, draagt de typische Gils-signatuur. Het is net alsof het de auteur geen zin had om het verhaal van de verloren zoon, die in het Hoge Noorden een kippenkwekerij opzette, verder te vertellen. Werd hij ontvoerd door de Ordehorde? En past het titelverhaal ‘Posthipnotiese ingreep’ in het geheel als we lezen dat oom Siegbert op parapsychologische wijze wordt aangepakt? Veel maakt het allemaal niet uit, Gils’ fantasie kronkelt en meandert dat het een lieve lust is. Het slotdeel laat zich meer als zelfstandig geheel lezen. Het behandelt een ‘mekanies’ orgel dat ‘Perpetuum Cantabile’ wordt genoemd en zo uitzonderlijk is dat de gelovigen van heinde en verre toestromen om de magistrale muziek te horen, maar nauwelijks nog interesse betonen voor de eredienst zelf. De publicatie van deze vier deelverhaaltjes uit het grotere geheel brengt de naam van Gust Gils terecht weer even onder de aandacht. [Jooris Van Hulle]
G. Boomsma
Beeldende verhalen met opzettelijke afdwalingen over macht en onmacht in een stad. Het zijn postuum verschenen fragmenten uit de onvoltooide roman 'Metastazen' van de Vlaamse schrijver Gust Gils (1924-2002). De vier, losjes verbonden verhalen vormen een kroniek rond de familiedynastie Oscam, die al eeuwen een stad beheert en rigoureus regeert. In de eerste vertelling 'De Ordehorde' verjaagt de aan de Oscams gelieerde stadsordedienst niet alleen zwervers uit het straatbeeld. Een dynastielid, Siegbert, weet een tijd aan de familieterreur te ontkomen en bouwt als kippenfokker een bestaan elders op, totdat de Oscams hem teruglokken. Dan is er geen ontkomen aan en wordt zijn desertie streng gestraft: een injectie met een kippenvirus. Gils is de meester van de vrije associatie, waardoor zijn verhalen onvoorspelbaar blijven en komische effecten opleveren. En de Oscams zijn overal. Met een informatief nawoord en een beknopte bibliografie. Deel van de Belgica-reeks waarin kort werk van Vlaams en Franstalige Belgische schrijvers uit heden en verleden onder de aandacht gebracht wordt. Klein formaat, kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.