Nultijd
Juli Zeh
Hilde Keteleer (Auteur), Emiel Vervliet (Auteur), Marc Van Vaek (Fotograaf), Véronique Schotte (Fotograaf)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2011 |
Continenten: Afrika CAFR.MOZ |
15/04/2013
In opdracht van het Vlaams Agentschap voor Internationale Samenwerking (VAIS) trokken Hilde Keteleer en Emiel Vervliet, samen met de fotografen Marc Van Vaek en Véronique Schotte naar Mozambique. Aanleiding was de tiende verjaardag van de samenwerking tussen Vlaanderen en het Afrikaanse land. Voor het herdenkingsboek De brug van dromen trok het viertal op zoek naar de dromen van de gewone Mozambikaan. Ze trokken vanuit de hoofdstad Maputo naar de provincie Tete. Onderweg spraken ze mensen aan, van verkoopsters van meelballen tot schoenherstellers op de brug over de Zambezi in Tete. Ze noteerden dromen: de een wil verpleegster worden, de ander douanier. Daarnaast gingen ze ook op zoek naar de Vlamingen die de plaatselijke bevolking via allerlei projecten proberen te ondersteunen. Die zijn vooral te situeren op het vlak van onderwijs en gezondheidszorg: praktische organisatie van de gezondheidszorg en budgetten voor opleidingen, zelfs de ondersteuning van een plaatselijke muziekschool vallen onder hun realisaties.
Keteleer en Vervliet gingen ook in België praten met actoren in de sector. Zo trekt Marleen Temmerman tijd voor hen uit, en vertelt ze hoe nodig de hulp is en hoe ze er ter plekke in slaagde om een aantal nachtklinieken te openen. Zeer opmerkelijk is ook het project dat ratten leert om tuberculose op te sporen. Waar de diertjes er aanvankelijk al in slaagden om landmijnen te detecteren, heeft de Vlaming Bart Weetjens hen ook duidelijk gemaakt hoe ze tuberculose kunnen herkennen. Zijn aanpak levert niet alleen preciezere resultaten op, het is er ook veel sneller dan het traditionele microscopische onderzoek, zodat de behandeling van de ziekte sneller kan starten.
Figuren van allerlei pluimage passeren dus de revue in De brug van dromen. De verhalen worden geïllustreerd met prachtige foto’s van de lokale bevolking en/in hun leefgebied. Keteleer en Vervliet kozen ervoor om hun boek al babbelend aan de lezer te presenteren. Daarbij hielden ze zich ver weg van het snoeien van zinnen zoals ‘Marleen Temmerman is een BV. [...] Ze is wat te laat voor het interview in haar kantoor in Brussel en komt haastig binnengewaaid. [...] Ik slaag erin Marleens woordenvloed even te stoppen.’ Minder aandacht voor hoe het interview precies verliep (we vernemen nog net niet wanneer er door wie ademgehaald werd of dat er misschien sprake was van handbewegingen tijdens het spreken) en meer voor bijvoorbeeld de achtergrond van de willekeurige mensen die ze op straat vroegen naar hun dromen, had dit boek veel goed gedaan. Want elke lezer beseft al snel dat een deel van de opdracht was om het werk van het VAIS te promoten, maar dat zou ook betekenen dat de auteurs een breder publiek willen aanspreken dan lezers die het ontwikkelingswerk vanuit Vlaanderen al kennen en een warm hart toe dragen. Veel anderen zullen echter zonder verdere uitleg niet begrijpen waar een verwijzing naar het tweede en het achtste punt van de millenniumdoelstellingen op slaat. Er had dus nog behoorlijk wat aan dit boek geschaafd kunnen worden. Aardig is wel dat hier en daar de literatuur niet vergeten wordt via verwijzingen naar Jeroen Brouwers en Mia Couto. Een sympathieke introductie in een land in beweging.
[Marjan Bex]
Redactie Vlabin-VBC
In opdracht van het Vlaams Agentschap voor Internationale Samenwerking (VAIS), naar aanleiding van de tiende verjaardag van de samenwerking tussen Vlaanderen en Mozambique, trokken de auteurs en fotografen naar Afrika. Het viertal ging op zoek naar de dromen van de gewone Mozambikaan. Zij trokken vanuit de hoofdstad Maputo naar de provincie Tete. Onderweg praatten ze met mensen die ze tegenkwamen. Ze noteerden hun toekomstdromen. Daarnaast gingen ze ook op zoek naar Vlamingen die de plaatselijke bevolking via allerlei projecten proberen te ondersteunen. Belgische betrokkenen zoals Marleen Temmerman en Bart Weetjens komen aan het woord. De verhalen worden geïllustreerd met kleurenfoto’s van de lokale bevolking en/in hun leefgebied. In de interviews is er jammer genoeg wat te veel aandacht voor onbelangrijke details en te weinig aandacht voor de achtergrond van de geïnterviewden. Aardig is wel dat hier en daar de literatuur niet vergeten wordt via verwijzingen naar Jeroen Brouwers en Mia Couto. Een sympathieke introductie van een land in beweging. Tweekleurendruk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.