Op zoek naar Violet Park
Jenny Valentine
Jenny Valentine (Auteur), Sandra Klaassen (Illustrator), Aimée Warmerdam (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Moon, cop. 2011 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VALE |
15/04/2012
De Britse jeugdauteur Jenny Valentine lijkt wel een gouden pen te hebben. In amper vier jaar tijd schreef ze evenveel succesromans voor jongeren. Haar debuut, Op zoek naar Violet Park (2008), was meteen goed voor de Guardian Children’s Fiction Prize. Ook haar andere jeugdromans, zoals Gebroken soep (2009), Mierenkolonie (2010) en Het dubbelleven van Cassiel Roadnight (2011), werden stuk voor stuk lovend onthaald. Over haar opmerkelijke intrede in de adolescentenliteratuur zegt de nuchtere Valentine in verschillende interviews dat vijftien nu eenmaal de leeftijd is waarvan ze zich het meest herinnert en dat het haar ‘kennelijk’ weinig moeite kost vanuit dit perspectief te schrijven. Met Iggy and me, haar eerste verhaal voor jongere lezers, waagde de alom bejubelde auteur dus een sprong in het diepe.
Het verhaal gaat over de zusjes Flo en Iggy. De twee verschillen als dag en nacht. Flo is rustig, verantwoordelijk en gehoorzaam. Haar jongere zus is een bijdehante, koppige, innemende wildebras. In acht korte hoofdstukken, die telkens een afgerond verhaal vormen, vertelt Flo over de avonturen die ze met Iggy beleeft. Dat zijn er heel wat, want met Iggy samenleven is op zich een groot avontuur. Je weet immers nooit wanneer ze op een nieuwe streek broedt of welk doen-alsofspel ze nu weer verzint. Met een zus als Iggy wordt de woonkamer plots een woestijn met kamelen en een geheime schat, of de kast in de slaapkamer een overbezet hospitaal voor zieke en gewonde dieren. Zelfs een druilerige regendag of een lange autorit gaan zo voorbij met de energieke Iggy in de buurt. Maar Iggy kan ook erg boos zijn. Dan zorg je maar beter dat je uit de buurt bent, weet Flo.
Valentine vertelde in een interview ooit dat ze vooral goed is in personages, niet in duizelingwekkende plots. Haar adolescentenromans worden telkens gedragen door sterke, authentieke karakters. Ook in Iggy en ik zijn de hoofdpersonages raak geportretteerd. Grote en kleine zusjes tussen vijf (voorlezen) en acht (zelf lezen) zullen heel wat eigenschappen, reacties en gedachten van Flo en Iggy herkennen. Vooral de relatie tussen de twee zorgt voor een boeiende dynamiek. De plichtsbewuste Flo neemt haar rol als grote zus meer dan ernstig. Ze zorgt goed voor haar zusje, troost haar indien nodig en weet woede-uitbarstingen net op tijd te voorkomen. Bovendien kent ze Iggy’s streken op haar duim en kan ze perfect voorspellen wanneer onheil op komst is: ‘Want Iggy is nooit stil. Als ze thuis is en je hoort haar niet, dan weet je bijna zeker dat ze iets doet wat niet mag’. Ook de relatie tussen de meisjes en hun ouders — twee eenvoudige, licht-chaotische mensen die hun kinderen ernstig nemen en de fratsen en grillen van Iggy met veel humor en geduld bestrijden — is mooi uitgewerkt.
Net zo sterk als de interactie tussen de personages is de sfeer in dit boek. De wereld waarin Flo en Iggy kleine en grote avonturen beleven is vrolijk, warm, prikkelend en onbezorgd. De eenvoud, geborgenheid, tijdloosheid en nostalgie doen aan het werk van Astrid Lindgren denken. Net als Lindgren schrijft Valentine helemaal vanuit het kind, sympathiseert ze ook met het kind: ‘Ik heb een hekel aan tafels oefenen en omdat ik er een hekel aan heb, moet ik ze vaker oefenen dan anderen, wat ik eigenlijk raar vind’. De sobere, heldere illustraties van Sandra Klaassen in zwart-wit ondersteunen het verhaal en de sfeer, maar missen het dynamische en schalkse dat je in de originele illustraties van Joe Berger wel terugvindt.
Toch is er ook een punt van kritiek. Het hele boek draait wel heel erg om Iggy. Valentine geeft Flo zelden de kans iets te vertellen dat niet met Iggy te maken heeft. Dat is jammer, want zo leer je Flo vooral als ‘grote zus van’ en minder als uniek karaktertje kennen. Terwijl het pientere meisje met haar frisse humor en gevatte opmerkingen meer in haar mars lijkt te hebben.
Met dit eerste boek uit de ‘Iggy and me’-reeks bewijst Valentine alvast dat ook de belevingswereld van jongere kinderen geen geheimen voor haar heeft. De dynamiek tussen de personages en de sfeer zijn zo sterk, dat het ongeduldig wachten is op de vertaling van de drie volgende verhalen. Benieuwd of Valentine het belangrijkste minpunt uit het eerste verhaal intussen zelf weggewerkt heeft. [Marit Trioen]
I. Poels
Sam is het zusje van Flo (ik-figuur). Op een dag besluit ze dat ze voortaan Iggy heet. Flo en Iggy zijn dikke vrienden, maar maken ook ruzie en beleven samen kleine avonturen. Zo gaan ze schatzoeken in huis, spelen ze spelletjes in de auto, kijken ze een griezelfilm en horen ze dat ze gaan verhuizen. Flo krijgt de grootste kamer. ' 'Huh?' zei Iggy, wat een snelle manier was om in één keer 'Hoe kan dat?' en 'Dat is niet eerlijk!' te zeggen.' Eerste boek voor jongere kinderen van deze auteur die veel prijzen heeft ontvangen voor haar boeken voor jongeren, zoals 'Op zoek naar Violet Park' en 'Het dubbelleven van Cassiel Roadnight'. Het is een origineel verhaal vol humor en fantasie. De relatie tussen de twee zussen is levensecht en met gevoel voor humor getypeerd. De ouders zijn begripvol en vindingrijk in het vermijden van conflicten. De zwart-wittekeningen sluiten goed aan bij de sfeer en de gebeurtenissen. De acht verhalen zijn levendig, met veel herkenningsmomenten. Voor kinderen die al op dreef zijn met leren lezen of om voor te lezen is dit boek een vrolijke aanrader. Tevens in het Engels aangeboden, 'Iggy & me'*. Vlag en Wimpel 2012. Voorlezen vanaf ca. 6 jaar, zelf lezen vanaf ca. 8 jaar.
Ilse Trimborn
ua/an/22 j
Jenny Valentine wist al enkele pareltjes toe te voegen aan de jeugdboekenschat. Denken we maar aan 'Mierenkolonie', 'Gebroken soep' of 'Op zoek naar Violet Park'. Boeken die zich kenmerken door originaliteit qua onderwerp, de boeiende personages en het subtiele, edoch sprankelende taalgebruik.
Benieuwd waren we dus zeker toen we 'Iggy & ik' voorgeschoteld kregen, Valentines eerste boek voor jongere kinderen. Gemikt wordt op de oudste kleuters, om het verhaal aan voor te lezen, of de eerste lezertjes die al wat leesonderwijs achter de kiezen hebben.
Eigenlijk bestaat dit boek uit korte verhaaltjes over grote zus Flo en kleine zus Sam, die op een mooie dag besluit dat ze voortaan Iggy genoemd wil worden. Flo en haar ouders denken dat de bui wel zal overwaaien, maar dat is buiten Sam …, euh sorry, Iggy, gerekend.
Verder bedenkt Iggy ook dat ze knuffelbeestendokter is, dat ze babysitters met paars haar maar raar vindt en dat haar eigen lange lokken er ook aan moeten geloven.
Valentine weet de springerige geest van Iggy en de bedachtzame aard van Flo goed te vatten, maar verder raakt het boek je niet zoals haar jeugdliteratuur dat wel doet. Charmant is dit boekje alleszins en blijkbaar heeft de auteur met de lichtjes onweerstaanbare Iggy weer een treffend personage neergezet, want ondertussen zijn er al drie Engelstalige deeltjes verschenen. We wachten dus op de volgende vertaling.
Rest enkel de vraag waarom er voor de Nederlandse vertaling voor een andere illustrator werd gekozen. Op de illustraties van Sandra Klaassen valt niet veel aan te merken, maar de originele tekeningen lijken ons persoonlijk beter te passen bij het ondeugende karaktertje van Iggy.
Leuk (voor)leesvoer.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.