Op zoek naar Violet Park
Jenny Valentine
Jenny Valentine (Auteur), Jenny de Jonge (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Moon, 2011 |
VERDIEPING 3 : STAMPKOT : YOUNG ADULT : VALE |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Moon, 2011 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VALE |
31/12/2011
We kennen Jenny Valentine van haar sterke young adultromans, zoals Op zoek naar Violet Park, Gebroken soep en Mierenkolonie, waarin jongeren zich een weg door het leven worstelen. De maatschappij is zelden een warm bad, eenvoudig wordt het nooit. Maar de auteur is er tot nog toe steeds in geslaagd om het positieve in en voorbij de ellende een stem te geven. Mijn nieuwsgierigheid naar dit verhaal was dan ook groot! In Het dubbelleven van Cassiel Roadnight woont Chap, zestien, tegen wil en dank in een opvanghuis en heeft hij met iedereen problemen. Na alweer een vechtpartij wordt hij door de leiding met zijn rug tegen de muur gezet en gedwongen na te denken over zijn agressieve gedrag. Hij weigert te praten over wat hem drijft en wil het liefste in de anonimiteit verdwijnen. De houding van de verantwoordelijken verandert echter drastisch, wanneer een van hen in Chap de al een hele poos vermiste Cassiel Roadnight herkent. Chap ontkent woedend, want hij weet donders goed dat hij Cassiel niet is. Maar dan krijgt hij een foto van de vermiste jongen te zien en schrikt hij van de gelijkenissen. Hij bekijkt ontnuchterd de mogelijkheden en neemt een onomkeerbaar besluit. Cassiel worden, betekent aan zijn verleden ontsnappen, meer hebben dan alleen de grootvader die hem als een duister geheim in een achterkamertje verstopt hield. Datzelfde geheim probeert hij, overigens met weinig succes, naar het verste van zijn gedachten te verbannen. Het betekent ook ontkomen aan Rigg en zijn bende, die hem niet dulden op de straat en hun overmacht door grof geweld willen bewijzen. De vergetelheid lonkt. Hij heeft niemand, en er is een familie die al jaren wanhopig op een zoon wacht. De rest is een zorg voor later. Dat hij die zorg zwaar onderschat heeft, blijkt pas wanneer duidelijk wordt dat niet iedereen in zijn nieuw verworven familie goede bedoelingen heeft. Wat is er met Cassiel gebeurd? Wie kan hij nog vertrouwen? In een bloedstollende opbouw, waarin Chap eerst schuchter maar uiteindelijk bijna roekeloos in de voetsporen van Cassiel stapt, tekent Valentine de lijnen van deze thriller uit. Ze laat de interactie tussen de personages zinderen in gesprekken over heel gewone onderwerpen zoals eten, drinken en al dan niet opgeruimde kamers, waarbij het dreigende tussen de lijnen te voelen is, bijna zoals bij Hitchcock. We zien de gebeurtenissen door de ogen van Chap, voelen zijn angst, maar ook zijn drang om te weten. Zijn wanhopige pogingen om ergens bij te horen, deel uit te maken van een ruimer kader, draaien hem af en toe een rad voor ogen, zodat je hem zou willen toeschreeuwen om toch vooral voorzichtig te zijn. De dialogen zijn puntig en gevat. Het onderlinge gekibbel tussen Chap/Cassiel en Edie is geloofwaardig, het karakter van de moeder (continu aan de pillen en niet vaak helder), Frank (een engerd, maar toch snap je dat Chap in hem een beschermende grote broer wil zien) en Floyd (freak en de enige persoon zonder masker) worden haarscherp, maar met een minimum aan details in beeld gebracht. De auteur is een meester in het vertellen door het niet te vertellen. ‘Voor Floyd had ik nooit een vriend gehad,’ schrijft Valentine bijvoorbeeld (p. 139). In dat ene zinnetje waarmee ze een hoofdstuk opent, zit een heel verhaal verborgen, een bekentenis ook. Het verleden van Chap, zijn onzekerheden én zijn hoop voor de toekomst staan in die acht woorden vervat. Het is tegelijkertijd ook het begin van het einde, omdat Chap precies in deze vriendschap in niets op de echte Cassiel lijkt. De personages cirkelen rond elkaar, tasten af en gokken soms fout. De grens tussen goed en kwaad blijkt niet altijd even duidelijk te zijn, de harde Chap heeft ook een lieve kant, Edie beschikt na alle schokkende gebeurtenissen nog over een verrassend flexibele geest. Alleen voor de dader heeft Valentine geen warmte meer over. Het dubbelleven van Cassiel Roadnight is een jeugdroman met een strakke structuur die noodzakelijk is om alle verwikkelingen perfect in elkaar te laten passen. Losse eindjes zijn er dan ook niet te vinden. Zelfs het met moeite meegetorste geheim dat jaren door de mantel der liefde en te veel whisky was bedekt, krijgt een bevredigende ontknoping. De auteur baseerde zich onder andere op een detectiveverhaal van misdaadschrijfster Josephine Tey (1896-1952), vorm en plot lagen dus eigenlijk al min of meer vast. Toch is het verhaal veel meer dan een ingenieus plot. Valentine creëert personages van vlees en bloed, met verrassend warme details én huiveringwekkend (zelf)destructieve trekjes. Het besef dat er een duistere kant in ieder van ons zit, dringt zich op. Nog angstaanjagender is het begrijpen dat we elkaar vaak enkel zien zoals we dat zelf willen. Wie is de ander echt? Wie kent ons?
Het dubbelleven van Cassiel Roadnight is een thriller van formaat, met scherpe analyses van de menselijke aard (niets is ons vreemd) en een niet echt verrassend maar wel zinderend slot. Het is een Valentine die we nog niet eerder zagen en die ons doet uitkijken naar meer en weer ander werk.
[Joke Guns]
Anne Vriens-van Dijk
De voortvluchtige, dakloze Chap (16, ik-figuur) denkt dat hij de kans van zijn leven krijgt wanneer hij wordt ‘herkend’ als Cassiel Roadnight, die sinds twee jaar wordt vermist. Chap twijfelt niet lang en neemt Cassiels identiteit aan, in de veronderstelling dat zijn ellendige leven erop vooruit zal gaan. Maar dat valt tegen: niet alleen vallen de vele leugens Chap steeds zwaarder, al snel blijkt dat ook Cassiels leven niet bepaald over rozen gaat. Dit verhaal voegt zich wat betreft de buitengewone thematiek en prettige vertelstijl prima in het oeuvre van de succesvolle auteur (al haar boeken werden genomineerd voor de prestigieuze Carnegie Medal). Meer nog dan in eerder werk verkent de auteur het thrillergenre. Ze gunt de lezer ook een uitgebreide kijk in Chaps (binnen)wereld, waardoor het verhaal wel af en toe lijkt te verzanden in overpeinzingen en complottheorieën. Flashbacks schetsen de rauwe treurigheid van Chaps jeugd. De zorgvuldige informatiedosering en puntige dialogen weten gelukkig op tijd de aandacht weer vast te houden, evenals de geraffineerde plot. Vanaf ca. 14 jaar.
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
Chap leeft al enkele jaren in een opvangtehuis voor jongeren en laat niks los over zijn identiteit. Wanneer hij op een dag door één van de welzijnswerkers herkend wordt als Cassiel Roadnight, een jongen die sinds twee jaar vermist is, neemt hij diens identiteit over. Hij heeft al zo lang verlangd naar een gewoon leven in een gewoon gezin, dat hij dit aanbod niet kan weerstaan.
Hij moet nu leven met het gevoel dat elke nieuwe ontmoeting hem zou kunnen ontmaskeren, maar dat gebeurt gelukkig niet. Zijn zus stelt zich wel vragen over zijn gedrag, want Cassiel is plots een veel aangenamere broer dan vroeger, maar gaat er niet dieper op in. Zij moeder is al lang blij dat haar zoon terug is. Maar al gauw krijgt hij wroeging …
Jenny Valentine slaat met haar nieuwste roman weer de nagel op de kop. Na 'Op zoek naar Violet Park' en 'Mierenkolonie', verrast ze weer met deze roman. Ondanks de fantasierijke plot, blijft het geheel geloofwaardig overeind.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.