Naar Lillehammer : roman
Vonne Van der Meer
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Contact, 2011 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 11170 |
31/12/2011
’Vrouw, 59, moederlijk voorkomen, brede heupen, prettige stem, komt u voor het slapen instoppen en voorlezen. Discr. verz. Beslist geen seks. bedoel.’ Met deze wervende advertentietekst hoopt de vertelster uit De vrouw met de sleutel financieel te overleven na de dood van haar man. Haar eigenzinnige plan werkt en al gauw melden de eerste voorleesklanten zich. Haar ervaringen met de betalende luisteraars lucht ze in korte nachtboekfragmenten (‘Dagboek, verkeerd woord, mijn leven speelt zich sinds een paar weken vooral in avonduren af en ’s nachts.’). Op die manier deelt ze haar eigen verhaal met dat van enkele personages uit haar klantenbestand. Daarnaast trakteert Vonne van der Meer ons op doordacht gekozen of zelf geschreven verhaalfragmenten die ook de klanten krijgen toegediend. Op die manier ontstaat er een intrigerend netwerk van verhalen en referenties. Van der Meer blijft in De vrouw met de sleutel trouw aan haar zogenaamde realistische en reflectieve proza, en precies daarin toont ze zich opnieuw een ervaren vakvrouw. Compositorisch zit het boek knap in elkaar en ook stilistisch moet je de schrijfster na een kwarteeuw niks meer leren. Trefzeker, helder en soms suggestief schetst ze rake miniportretten van haar personages. Via de (levens)verhalen van onder andere Olivia (een wat depressieve stewardess in de overgang), Mike (een angstige eeuwige vrijgezel) en Renée (een elfjarig meisje dat weigert haar kamer te verlaten) fileert Van der Meer met bedrieglijke eenvoud thema’s als verlies, verraad, bedrog, ouderdom, dood, rouw, erotiek, liefde, lafheid en verlangen.
Gezien verhalen vertellen precies de motor vormt van De vrouw met de sleutel, is het niet vreemd dat de roman tjokvol zit met verwijzingen naar ander én eigen literair werk. De gulle greep aan referenties is nergens storend, pocherig of irrelevant: ‘Goed... je doet andere schrijvers na, maar dat doen zij ook. Of dat hebben ze vroeger gedaan. Zo leert een beginnend schilder schilderen en een rapper rappen. Door te bewonderen, te imiteren, te gappen. Is dat erg? Het is trouwens niet waar wat ik zeg... niet alleen beginnende schrijvers leunen op anderen.’
Meer nog dan een verhaal over het (voor)lezen is het een boek over het schrijven. Vooral in de fragmenten over het contactschuwe elfjarige meisje Renée wordt dat metathema — zonder veel vertoon, maar wel heel openlijk en zelfs nadrukkelijk — aangekaart. Het schrijvertje in wording krijgt van haar ‘voorleesmoeder’ namelijk allerlei tips, suggesties en aanmoedigingen over het schrijven: ‘"Wat wil je nu worden? Schrijver? Of kletsmajoor?" "Schrijver" "Dan moet je leren op een verhaal te broeden. Het heeft tijd nodig. Sommige plannen blijven door je hoofd spoken, andere sneuvelen. Een idee... of het nou voor een verhaal of voor iets anders is als een geheime tuin. In het begin moet je de stekjes beschermen. Je wilt toch niet dat vreemde voeten ze vertrappen?"’
Vonne van der Meer bevestigt met De vrouw met de sleutel dat ze nog altijd een stijlvaste en bedreven verhalenvertelster is. De roman past dan ook perfect in haar consistente, solide en gestaag groeiende oeuvre: ‘Een slot was nooit een punt, altijd een komma.’ Quod erat demonstrandum.
[Jan Bettens]
Redactie
Een 59-jarige vrouw die na de plotselinge dood van haar man eenzaam en zonder inkomsten achterblijft, biedt zichzelf via een advertentie aan als voorlezer voor het slapen gaan (‘beslist geen seks. bedoelingen’). Een aantal mensen reageert op de advertentie en Nettie gaat, aanvankelijk aarzelend, van start. Via haar voorleessessies strijkt Nettie neer op de rand van bedden in allerlei slaapkamers en leert ze heel verschillende mannen, vrouwen en kinderen kennen, ieder met zijn of haar eigen verhaal. Haar leven verandert, want geleidelijk raakt ze steeds meer betrokken bij de levens van sommige klanten, zoals dat van een 11-jarig meisje en een ongewild kinderloze vrouw. Zelf wordt ze heimelijk verliefd op een veel jongere man die ze voorleest. Op hun beurt hebben Nettie en de boeken en verhalen (eigen verhalen, Couperus, Dostojevski, Van Schendel) ook weer hun invloed op haar klanten. In dagboekvorm geschreven toegankelijk, helder en goed geschreven verhaal (eigenlijk een reeks verhalen) over eenzaamheid, intermenselijke relaties en de macht van verhalen. Vonne van der Meer (1952) werd bekend met romans als Het limonadegevoel en het eilanddrieluik Eilandgasten, De avondboot en Laatste seizoen. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.