Een goddeloze maaltijd
Jules Barbey d'Aurevilly
Jules Barbey d'Aurevilly (Auteur), Katelijne De Vuyst (Vertaler), Marij Elias (Vertaler), Félicien Rops (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
IJzer, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 512 |
31/12/2010
'Een mens leeft nu eenmaal meer in het leven dat hij niet heeft dan in het leven dat hij leeft', zo zegt de verteller van 'Het rode gordijn', het eerste verhaal uit deze verhalenbundel van een van de meest fascinerende figuren uit de Franse literatuur. Jules Amédée Barbey d'Aurevilly (1808-1889) wordt wel eens omschreven als de stamvader van de decadente beweging. Hij was het boegbeeld van de zwarte romantiek, een excentrieke en losbandige dandy die als briljant causeur een welkome gast was in de Parijse salons. Barbey d'Aurevolly was even passioneel en extreem in zijn liefdesleven als in zijn politieke opvattingen die heen en weer slingerden tussen conservatisme en progressiviteit. Nu eens was hij republikein, dan weer royalist en tussendoor ook nog bonapartist. Onder invloed van Eugénie de Guérin, zus van de jonggestorven prozadichter Maurice de Guérin (zie ook Hedwig Speliers biografie Dichter naast God (Meulenhoff/Manteau, 2009)) zal hij zelfs katholiek worden, met dezelfde hartstochtelijke inzet overigens als waarmee hij de literatuur beoefende.
Het verschijnen van Les diaboliques (1874) was, gelet op Barbey d'Aurevilly's reputatie en de suggestieve titel, meteen een schandaalsucces, met een proces en een inbeslagname tot gevolg. Het zou dan ook jaren duren vooraleer het boek de status zou krijgen van een klassieker. Terecht heeft het die positie verworven, want deze zes verhalen moeten niet onderdoen voor het beste van wat bijvoorbeeld De Maupassant heeft voortgebracht. Barbey toont zich immers een even groot waarnemer van de menselijke natuur en een stilist met allure. Bovendien behoren deze 'verhalen in het verhaal', tot de eerste vertellingen met een open einde, waardoor zowel het identificatieproces bij de lezer als het werkelijkheidsgehalte wordt versterkt.
Het boek maakt een grote indruk door de aforistische passages ('Ik heb de herinnering bewaard als een kogel die je niet kunt verwijderen.'), de elegante en precieze schrijfstijl (een pluim voor de vertaling) en de superieure zeggingskracht. Anderzijds vergt het proza van de huidige lezer soms wel enige inspanning, bijvoorbeeld door het voorkomen van een lange aanloop of een uitweiding die voornamelijk de sfeer dient. Erg geslaagd is het al eerder genoemde 'Het rode gordijn', waarin het verlichte raam van een pension een reiziger in een postkoets aanzet om herinneringen boven te halen aan een merkwaardige liefdesrelatie. Verder is er onder meer 'De mooiste liefde van Don Juan', waarin een oude charmeur die aan tafel zit met twaalf voormalige maîtresses, wordt aangezet om over zijn oprechtste liefde te praten. 'Misdadig geluk' verhaalt over de geschiedenis van een moord die een gelukkige relatie toch niet in de weg staat. In 'Een schimmig partijtje whist' lezen we dan weer over een Schots kaartspeler in een Frans dorp die een geheime relatie heeft met een adellijke weduwe. 'Het briljante tafelgesprek onder atheïsten' vertelt over een voormalig officier van Napoleon die uitlegt wat hij als verstokt godloochenaar in een kerk met een biechtvader te bespreken had. En ten slotte is er 'De wraak van een vrouw', dat begint met een literaire beginselverklaring, als opmaat voor een spannend verhaal waarin een lichtekooi een Spaanse gravin blijkt te zijn.
Zes verhalen met in de hoofdrol vrouwen die, zoals de auteur aankondigt in zijn voorwoord, de rol van satanskinderen en duivelinnen spelen, maar die in feite stuk voor stuk een onafhankelijke geest en een sterk karakter hebben. Ze zijn absoluut niet van plan om onder het mom van het fatsoen de wetten van de samenleving ? en dus die van de hypocriete mannenwereld ? te ondergaan. Mannen zijn daarbij bijna altijd de oorzaak van de tragische rebellie. [Jan Baes]
Arjen van Meijgaard
Het boek verscheen voor het eerst in 1874 en werd vrijwel direct weer uit de handel genomen, zo choquerend werden de verhalen van Jules Amédée Barbey d'Aurevilly gevonden. In elk van de zes verhalen is een verteller aan het woord. In een postkoets worden herinneringen opgehaald aan een verboden liefde tussen een soldaat en een meisje uit de gegoede burgerij, wier vader uiteindelijk op een merkwaardige manier om het even komt. In een ander verhaal gaat het over een buitenechtelijke liefde en hoe de geliefden zich ontdoen van de echtgenoot van de vrouw, zonder dat er achteraf van enig schuldgevoel sprake is. De verhalen zouden immoreel zijn en zedeloos en slechts handelen over overspel. Dat boeit natuurlijk nog steeds, ook al zal men er tegenwoordig minder van onder de indruk zijn. Maar los van de intrigerende schandalen, geeft het boek ook een mooi inkijkje in het leven van de Franse bourgeoisie ruim honderd jaar geleden. En nu dus pas voor het eerst vertaald! Het past goed in het fonds van de kleine uitgeverij IJzer, die meer grensverleggende literatuur uitgeeft. Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.