Het museum van oorlog
Claudio Magris
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 2135 |
31/12/2010
Enkele jaren geleden, toen de Triëstijnse auteur en cultuurfilosoof Claudio Magris zijn vorige roman Blindelings (2007) nog moest voltooien, overleed zijn vrouw Marisa. In U begrijpt dus laat hij een vrouw spreken vanuit het hiernamaals, dat wordt voorgesteld als een 'Tehuis' dat wordt bestierd door een 'Voorzitter'. Magris verwijst naar de oude mythe van Orpheus en Eurydice, maar herschrijft dit verhaal vanuit het standpunt van zijn Eurydice. Die haalt herinneringen op aan haar man en zorgt er uiteindelijk zelf voor dat haar Orpheus het geheim van het hiernamaals niet te weten komt. De waarheid is immers te prozaïsch voor de dichter die haar man is.
Zoals altijd bij Magris neemt de zee een belangrijke plaats in. Zo beschrijft de vrouw het hiernamaals als volgt: 'Dit gesluierde, ondoordringbare licht bevalt mij juist; ik heb een gevoel alsof ik op de bodem van de zee ben, waar alles stilstaat, onbeweeglijk, ook de tijd'. Dat gevoel roept de herinnering op aan een eiland, een plek waar de geliefden vroeger altijd heen zwommen om alleen en intiem te kunnen zijn: 'Wanneer we de liefde bedreven, was het als een zee, een grote golf die wiegt, optilt, inzakt, breekt op de kust'. En ook op haar sterfbed fluistert de vrouw: 'ga naar zee [...] ga die baai van ons in, die zo blauw is dat hij zwart lijkt'.
Magris tekent een mooi portret van de liefde van een vrouw voor haar man, een dichter die laveert tussen zijn liederen en onhebbelijkheden, zijn woorden en zijn lijf. We lezen onder meer hoe ze haar man hielp bij het schrappen: 'overdreven en buitensporig en grootmoedig als hij altijd is geweest, strooide hij kwistig met handenvol woorden en ik pelde ze, gooide de bast weg, het klokhuis en zo nodig ook veel vruchtvlees'. Verder vertelt de vrouw hoe ze haar man graag het hoge woord liet voeren, en over de zorgvuldige woorden die ze hem had geschonken, hoe ze hem van de drank en het roken wilde afhelpen, en hoe ze zijn secretaresse was ('zo moest ik typen terwijl hij de krant las of een biertje ging drinken').
Zoals de mythe het vraagt, daalt ook Magris' Orpheus af in de onderwereld. Zijn vrouw ziet het gebeuren en loopt hem achterna. Wat blijkt? 'Nee, hij was niet gekomen om me te redden, maar om te worden gered. Hoe zou ik mijn liederen kunnen zingen op een vreemde bodem? zei hij tegen me. Ik was zijn verloren land, het sap van zijn bloei, van zijn leven. Hij was gekomen om het land terug te nemen waaruit hij verbannen was.' De aanblik van haar man emotioneert haar; ze zal hem dan ook roepen ('Ik was zijn muze en een muze gehoorzaam je, nietwaar?'). Maar iedereen weet hoe het verhaal van Orpheus en Eurydice eindigt. U begrijpt dus...
U begrijpt dus is een stijlvol uitgegeven boekje, dat een poëtische ode brengt aan de echtelijke liefde. [Sven Peeters]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.