Markus en Diana
Klaus Hagerup
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Goor, cop. 2009 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : HAGE |
31/12/2009
Markus en de meisjes is na Markus en Diana Klaus Hagerups tweede in vertaling uitgebrachte boek over Markus Simonsen. Markus en Diana is verfilmd en Hagerup won met zijn boeken een aantal belangrijke Noorse kinderboekenprijzen. De belangrijkste ingrediënten van de Markus-boeken zijn de wat bangige, twijfelende hoofdpersoon Markus, zijn trouwe, geniale vriend Sigmund, flink veel puberperikelen die te maken hebben met de relatie met meisjes én de nodige komische verwikkelingen en slapstick-achtige scènes.
In Markus en de meisjes is Markus in twee maanden tijd al op zoveel meisjes verliefd geweest, dat hij hun namen niet meer in de juiste volgorde kan opnoemen. Hij denkt ? en zijn beste vriend Sigmund beaamt het ? dat hij een "nymfoman" is geworden. Nu is het voor de tweede keer Ellen Christine op wie zijn oog is gevallen en van wie hij dromerig wordt. Hij heeft haar in een opstel als een zeemeermin beschreven, maar durft niet met dit opstel uit de kast te komen. Sigmund neemt die taak met verve over, maar zonder te melden dat niet hij, maar Markus de auteur is. Sigmund wordt ook een beetje een nymfoman, want hij gaat van Elle Christine naar Mona.
Sigmund en Mona worden een stel en samen met Elle Christine en Markus vormen ze vriendenclub het Vierspan, met activiteiten en clubbijeenkomsten. Voor Markus komt de echte test als hij verliefd wordt op nieuwkomer Alexandra. Zijn vrienden bedenken de nodige plannen om haar verliefd op hem te laten worden, maar die mislukken allemaal jammerlijk. Tot het plan om een toneelstuk op te voeren waarin Alexandra en Markus heel dicht bij elkaar worden gebracht. Markus beleeft zijn gouden moment als hij uiteindelijk Romeo mag spelen in het door Sigmund bewerkte en op de laatste schooldag uitgevoerde 'Romeo en Julia'. Alexandra speelt Julia. Ze raakt echter haar stem kwijt, en na het eerste bedrijf wordt ze vervangen door Elle Christine. De vertolking van Romeo en Julia door Markus en Elle Christine is zo levensecht, dat de zaal ontroerd is en de hoofdrolspelers beseffen dat er meer tussen hen is dan gespeelde liefde. In de vakantie nemen ze tijdelijk afscheid met een Shakespeariaans citaat: "'Dag Julia!' riep Markus. 'Zo onvoldaan laat je me achter?' Ze lachte en zwaaide. 'De liefde is ontloken, laat de zomer / Met zijn weldadige adem haar doen groeien / Tot rijpe bloem -- tot we elkaar weer zien,' riep ze en daarna verdween ze samen met Mona om de bocht".
Behalve dat Hagerup overtuigend de bijna onvoorwaardelijke vriendschap tussen de wat klungelige Markus en de sociaal behendigere Sigmund weet te beschrijven, laat hij ook het leven thuis, op school en in de vrij tijd knap in elkaar overlopen. Ondanks alle komische verwikkelingen weet hij ook nog een serieuze ondertoon te behouden, waardoor dit een herkenbaar verhaal blijft met hoofdpersonen waarmee je je zou kunnen identificeren en niet geheel uitloopt op een parodie. [Karen Ghonem-Woets]
Anja van Geert
Markus (14) is verliefd: elke dag weer en telkens op een ander meisje uit de klas. Hij vreest dat er iets fout zit met zijn hormoonhuishouding en vraagt raad aan zijn trouwe vriend Sigmund. Hij verzint de gekste listen om de meisjes ook op Markus verliefd te laten worden. Geen moeite is hem hierbij te veel. Hij zoekt heil in de klassieke liefdesliteratuur en schrijft zelfs een heel eigen versie van Shakespeare’s Romeo en Julia. Maar Markus in dit toneelstuk het juiste meisje laten kussen is niet zo eenvoudig als het zou kunnen zijn. Sigmund houdt er nu eenmaal van de zaken onnodig ingewikkeld te maken. Het plot in het verhaal verdwaalt wel eens langs kronkelige wegen en je moet als lezer bij de les blijven, maar de humor maakt veel goed. Wie geboeid is door film en toneelspelen, kan hier iets opsteken. Hou je bovendien van een droogkomische en ironische schrijfstijl, dan zit je helemaal goed. De Noorse auteur won met vorige boeken een aantal belangrijke kinderboekenprijzen. Wie 'Markus en Diana'* las, kent de personages al, maar dit boek kan ook goed apart gelezen worden. Vanaf ca. 13 jaar.
Veerle Uyttersprot
ua/an/22 j
Klaus Hagerup is een gevierd Noors auteur die stilaan ook in het Nederlandse taalgebied een grotere faam krijgt. Zijn bekendste werk is wellicht ‘De magische bibliotheek’ dat hij samen met Jostein Gaarder schreef, maar ook Hagerups andere boeken - waaronder het hier gerecenseerde - lonen zeer de moeite. ‘Markus en de meisjes’ maakt deel uit van een reeks van vijf boeken over de dertienjarige Markus, een kleine, blonde tiener die zo schutterig is dat hij op school Worm wordt genoemd. Het eerste deel ‘Markus en Diana’ verscheen in het Nederlands in 2007 en nu is er dus ‘Markus en de meisjes’. Deze nieuwe roman laat zich als een volledig zelfstandig verhaal lezen. Enige voorkennis over het eerste deel is absoluut niet nodig om je te laten inpalmen door de lotgevallen van Markus en zijn vrienden. Zoals de titel al laat vermoeden heeft Markus een probleem met meisjes. Hij is voortdurend verliefd maar wel bijna elke dag op een ander meisje. Alleen durft hij nooit de nodige stappen te zetten om contact te maken met die meisjes. Gelukkig is er zijn vriend Sigmund die steeds vol slimme plannetjes zit, al heeft hij het wel bijzonder lastig om de voortdurend wisselende stemmingen van Markus te volgen. Tenslotte is Sigmund zelf een dertienjarige jongen met last van zijn hormonen en niet ongevoelig voor het beschikbare vrouwelijke schoon. Mons, Markus’ vader, kan zijn zoon al evenmin raad geven bij diens liefdesperikelen want ook hij vindt het moeilijk om aantrekkelijke vrouwen te benaderen. Uiteindelijk besluit Sigmund om inspiratie op te doen bij beroemde liefdesverhalen uit de wereldliteratuur. ‘Markus en de meisjes’ is een lichtvoetig verhaal over opgroeien, verliefdheid en verlegen zijn, over vriendschap, ouderliefde en over literatuur. Hagerup verstaat de kunst om dit alles op een humoristische en tegelijk ontroerende manier te combineren. Naast slapstick-achtige scènes met Shakespeariaanse persoonsverwisselingen vallen vooral de rake en grappige dialogen op, en toch blijft alles bijzonder realistisch en herkenbaar. Een beetje jammer toch dat de kaft niet echt aantrekkelijk oogt. Vooral jongens zullen zich misschien door de titel of de omslagfoto laten afschrikken en het boek ongelezen terzijde leggen. En dat zou een gemiste kans zijn om kennis te kunnen maken met een heerlijk boek.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.