Parentificatie : als het kind te snel ouder wordt
Mark Kinet
Mark Kinet (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Garant, 2008 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 415.3 KINE |
31/12/2008
Af en toe heeft onze cultuur nood aan een psychiater zoals Mark Kinet, d.w.z. aan een psychoanalyticus die zich in eerste instantie radicaal openstelt voor de cultuur (wetenschap, kunst, filosofie, literatuur enz.) in plaats van haar meteen vanuit een meesterpositie te benaderen. Is het niet precies van die openheid, ontvankelijkheid, zeg maar liefde voor de cultuur (van de liefde) dat Kinet getuigt in zijn jongste essaybundel? Op een vrolijke en lichtvoetige wijze gidst hij ons langs allerlei pareltjes uit onze cultuur(geschiedenis) zonder de lezer echt van iets te willen overtuigen. Liefde heeft immers lak aan een reductionistisch perspectief. Aan de hand van dertien essays over de liefde en zes over de virtuele realiteit, toont Kinet ons dat niet alleen de liefde "tot dichten gedoemd" is, maar ook het goed spreken over de liefde. Overal waar de liefde dreigt gereduceerd te worden tot een klare en onderscheiden essentie, weet ze te ontsnappen. Misschien is het wel precies deze vrijheid die haar zo vrouwelijk maakt. "Aucune essence ne définit une fois pour toutes les femmes", schreef Simone de Beauvoir. Of met Lacan: "La Femme n'existe pas".
In ieder geval is de poëzie in het spreken over de liefde onontbeerlijk. Ondertussen tracht Kinet daar ook een wetenschappelijk perspectief aan vast te knopen. Zijn boek is immers geen dichtbundel. Het is een essaybundel. "Ons uitgangspunt is dat het essay misschien het enige genre is waarin wetenschap zich met poëzie kan vermengen. [...] Het is methodisch onmethodisch. Het kenmerkt zich volgens cultuurfilosoof Bart Verschaffel door lichtzinnigheid, spelplezier, toevalligheid, overbodigheid. De essayist steekt geen discours af. Hij streeft niet naar iets sluitends, noch naar juistheid of volledigheid. Hij construeert niet maar schildert gelijkenissen. Hij goochelt met woorden en ideeën en bouwt van dit alles baudelairiaans een mélange adultère de tout."
Het boek richt zich tot het brede, cultuurminnende publiek. In die optiek houdt het een psychoanalytisch 'pleidooi voor populisme' in. De meest uiteenlopende psychoanalytische (alsook filosofische, wetenschappelijke en literaire) ideeën worden verenigd in de essays, die op hun beurt samen een kleurrijk boeket vormen. De lezers die het boek in één adem willen uitlezen, voelen zich waarschijnlijk echter al snel verblind door het rijk geschakeerde koloriet van het onderwerp en van de reflecties over het onderwerp. Zelf stellen we ons de lezer van het boek daarom eerder voor als iemand die één of twee stukjes leest op een avond, zonder al te gretig op zoek te gaan naar de ware Wetenschap van de liefde, want die bestaat natuurlijk niet, tenzij als particuliere (symptomatische) uitvinding.
Kortom: "Veel vrouwen komen niet van Venus en talrijk zijn de mannen die niet kunnen kaartlezen. De realiteit van de spreekkamer leert dat evolutiepsychologische en/of neurobiologische speculaties die aan dergelijk populisme ten grondslag liggen geen uitstaans hebben met wat zich effectief tussen mensenoren afspeelt. [...] In het beste geval versluiert de liefde een duister duet tussen een kikker en een genotmiddel. Door taal en cultuur wordt de natuurlijke onmiddellijkheid doorbroken. Resultaat is de condition humaine: een spleen soms wel, soms niet pour rire." [Erik Mertens]
Redactie Vlabin-VBC
In dit boek bundelt de Vlaamse geneesheer en psychoanalyticus Mark Kinet dertien essays over de liefde en zes over de virtuele realiteit. Op een vrolijke en lichtvoetige wijze gidst hij de lezer langs allerlei pareltjes uit onze cultuur(geschiedenis) zonder hem echt van iets te willen overtuigen. Een van de terugkerende ideeën is dat niet alleen de liefde zelf maar ook het goed spreken over de liefde “tot dichten gedoemd” is. Overal waar de liefde gereduceerd dreigt te worden tot een klare en onderscheiden essentie, weet ze immers te ontsnappen. Die 'poëtische' invalshoek wordt echter verbonden met een wetenschappelijk perspectief: in de essays worden de meest uiteenlopende psychoanalytische, filosofische, wetenschappelijke en literaire ideeën verenigd. Dat levert een erg bont en veelzijdig boek op, dat vooral geschikt is voor wie per keer slechts een of twee stukjes leest. Ondertussen maakt Kinet allerlei psychoanalytische begrippen en ideeën inzichtelijk voor een ruim, cultuurminnend publiek. Met verantwoording, bibliografie en personalia. Hardcover, kleine letter.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.