Vliegtuigmagneet : gedichten
H.H. Ter Balkt
H.H. Ter Balkt (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 7675 |
31/12/2008
H.H. ter Balkt was decennialang een soort van geheimtip onder poëzielezers, maar de jongste jaren heeft hij terecht de aandacht gekregen die zijn werk verdient. Het hoogtepunt daarvan was ongetwijfeld de toekenning van de prestigieuze P.C. Hooftprijs in 2003.
Vuur biedt opnieuw een lawine van beelden en indrukken. De dichter boort alle bronnen van informatie aan waarover hij beschikt. In deze verzen wordt kwistig omgesprongen met gegevens uit de wetenschap, uit de geschiedenis, uit het geheugen, uit parawetenschappen, literatuur en kunst. Ter Balkt is in dit opzicht misschien wel de enige echte 'encyclopedische' dichter uit ons taalgebied. Toch staat dit zogenaamde 'hermetisme' (waarvoor de dichter zelf summiere aantekeningen voorziet) nergens de krachtige lyriek in de weg. Integendeel, het lijkt erop alsof de dichter zo de beperkingen van de taal zoekt te overschrijden in meer talen en tonen. Die veelzijdigheid resulteert in een poëzie vol brokstukken, anekdotes en beelden, die niet toevallig herinnert aan de grote dichters van de modernistische traditie en dan vooral de Canto's van Ezra Pound. Ter Balkt is inderdaad geen spelende postmodernist, maar een zoeker, iemand die via de taal de werkelijkheid en de geschiedenis wil exploreren. Uiteraard wordt van de lezer gevraagd dat hij zich aan deze eigenzinnige poëtische werkelijkheid overgeeft, dat hij niet gefrustreerd raakt door enkele onbegrijpelijke regels. Deze poëzie is integendeel een soort van toverformule, een rijke hymne, die je moet lezen en herlezen (liefst nog hardop) om de grenzeloze magie ervan te ondergaan. Zoals deze ode 'aan een standhoudende zandweg': "Over de zandweg woei / verwaaiing, verwaaiden... Oneindigheid en / eindigheid zijn in de zandweg zuurstof / en waterstof. Uit de ontploffing stapte / het asfalt. Paarden sterker dan paardenkrachtig, / zo klein onder de veldleeuwerik". [Dirk De Geest]
T. van Deel
Een gevarieerde dichtbundel, waarin Ter Balkt geen sonnetten heeft opgenomen (zoals in zijn ‘Laaglandse hymnen’), maar gedichten in wisselende versvorm die voor een deel bewerkingen zijn van eerder gebundeld werk. Vergelijking met de eerdere versie leert ons veel over de ontwikkeling van Ter Balkts poëzieopvattingen (zie bij voorbeeld ‘De wan’ en ‘De onwillige slijpsteen’). Ter Balkt is de geïnspireerde, protesterende, lyrische dichter gebleven die hij altijd was. Zijn protest geldt de tijdgeest, maar in wijdere zin het verdwijnen van alles en iedereen; de zin van de poëzie is juist gelegen in haar karakter van toevluchtsoord. Alles wat blijft heeft de voorkeur: ‘Aan een standhoudende zandweg’ heet een gedicht, of misschien bedoelt de dichter zichzelf wel: “Geen grotere drinkers dan zandwegen”. Van de drukte in de (historische) werkelijkheid, waarvan Ter Balkt zich van Middeleeuwen tot heden virtuoos bedient, is de stap vaak gezet naar de simpele maar overweldigende natuur: “over ’t ijsvogeltje boven de beek”, “vliertje, vlier, blijf jij bij mij”, “Opdat de dichter zingt zingt de vogel / Bevolkt de roggekorrel de aar / Bloeit de gentiaan blauw”. Ook dat is Ter Balkt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.