Vliegtuigmagneet : gedichten
H.H. Ter Balkt
H.H. Ter Balkt (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BALK |
31/12/2007
In 2003 ontving H.H. Ter Balkt de P.C. Hooftprijs voor zijn gehele oeuvre. Dat zijn werk, naast veelgeprezen lyriek ook proza en toneel omvat, weten slechts weinigen. In 1973 publiceerde hij reeds de roman Zwijg, maar hij is ook de auteur van een aantal onopgevoerde toneelstukken en een tijd lang schreef hij poëziekritiek voor 'Het Parool'. Die teksten bleven echter altijd in de schaduw van zijn gedichten. Onder de titel De gedenatureerde delta verschijnt nu eindelijk een uitgebreide verzameling proza van Ter Balkt. Het boek bevat "Rêverieën, kritieken, dankwoorden, eenakters en verhalen" en is voor het begrip van het schrijverschap van Ter Balkt onontbeerlijk. Niet enkel zijn er een aantal moeilijk vindbare of niet eerder gepubliceerde verhalen en theaterteksten in opgenomen, vooral zijn hier de stukken bijeen gebracht waarin Ter Balkt zijn poëtica expliciteert. Het zijn essays die van evenveel branie getuigen als zijn poëzie.
Sinds Mallarmé zijn taal en werkelijkheid twee van elkaar gescheiden domeinen. De poëzie gaat op zoek naar het absolute en trekt zich daarvoor terug in de taal zelf ? ze wordt autonoom. Ter Balkt heeft het niet zo begrepen op dat soort lyriek. In zijn optiek leidt een dergelijke literatuuropvatting enkel tot zuinigheid, karigheid, matheid, mufheid, saaiheid en onbegrijpelijkheid, allemaal begrippen die hij typisch acht voor het Nederlandse (cultuur)klimaat. Sinds het symbolisme is de poëzie afgesneden van het Leven en dat heeft nefaste gevolgen. Ter Balkt trekt de parallel met de respectloze omgang met de natuur. Doordat de hedendaagse mens nog slechts een middel-doelrelatie onderhoudt met de wereld om zich heen, vervreemdt hij van de natuur. Die verstoorde relatie met de omgeving is de oorzaak van milieucatastrofes zoals grondvervuiling, maar zorgt ook voor een intellectuele impasse. De moderne mens heeft de werkelijkheid gedenatureerd, dat wil zeggen: haar, zowel letterlijk als figuurlijk, onbruikbaar gemaakt voor het gebruik als voedsel. Voor de literatuur betekent dat: bloedeloosheid, levenloosheid.
Zelf bepleit Ter Balkt gevoel en ontroering, warmte en bezieling. Dat is wat hij als schrijver in de praktijk tracht te brengen, maar ook waar hij als criticus naar op zoek gaat. Dat maakt dat hij eigenzinnige, maar verfrissende oordelen velt. Voor het werk van Lloyd Haft, een dichter die door de kritiek meestal vergeten wordt, heeft Ter Balkt bv. een grote waardering; de door de recensenten bejubelde Tonnus Oosternhoff ontmaskert hij dan weer als een wauwelaar. Ter Balkt is op zoek naar de betekenis van poëzie, in de dubbele zin van het woord: zowel de inhoud van wat er staat als de waarde van het gedicht moeten voor hem duidelijk zijn. Is het gedicht louter een taalmechaniekje, wordt het verguisd. Pas als ze een band heeft met de werkelijkheid kan poëzie van belang zijn.
De gedenatureerde delta is een langgerekt pleidooi voor meer vitaliteit. In zijn eigen exuberante stijl vol gedachtesprongen, aforismen en beeldspraak fulmineert Ter Balkt hartstochtelijk en aanstekelijk tegen de steriliteit van het hedendaagse leven en de moderne literatuur. [Carl De Strycker]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.