Reisleesboek Spanje
Paul Ingendaay
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Podium, cop. 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 4385 |
Magazijn |
Podium, cop. 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 7732 |
31/12/2008
De laatste jaren lijkt er een zekere lichtheid in de Duitse literatuur te zijn geslopen. De enigszins zwaarmoedig aandoende gewichtigheid van oudere heren als Günter Grass, Martin Walser en Peter Handke heeft plaatsgemaakt voor een nieuwe generatie schrijvers, die in hun werk veelal een luchtige toon hanteert, het alledaagse niet schuwt en daarbij een heel behoorlijk verhaal blijkt te kunnen vertellen. Zo was er een paar jaar geleden Meneer Lehmann van de popmuzikant Sven Regener (De Leeswolf 2004, p. 113), een aanstekelijke roman over de dagelijkse wederwaardigheden van een zelfverkozen Berlijner.
Eenzelfde luchtigheid vinden we in De langste zondag van mijn leven van Paul Ingendaay. De titel doet al vermoeden dat de roman met religie van doen heeft. Inderdaad hebben we hier te maken met een Bildungsroman in de trant van Maarten 't Hart over een puberjongen wiens leven sterk bepaald wordt door godsdienst, dit alles beschreven in een droogkomische en haast laconieke toon à la Arnon Grunberg.
Hoofdpersoon is de 15-jarige Marko, die naar een katholiek jongensinternaat nabij de Nederlandse grens wordt gestuurd wegens "leer- en gedragsproblemen". Het verhaal speelt in zijn laatste jaar op het internaat, waarin een aantal voor hem ingrijpende veranderingen plaatsvinden: zijn jongere broer Robert komt hem gezelschap houden op het internaat, zijn ouders gaan scheiden, hij wordt verliefd op het dorpsmeisje Margret en zijn lievelingsbroeder treft een vreselijk noodlot. Marko is een gevoelige jongen die zich niet thuis voelt op het internaat en meer kracht en inspiratie put uit de literatuur en meisjes die "aan brede rivieren wonen" dan uit God. Regelmatig wordt hij omhuld door de "grijze wolken van het nihilisme", zoals hij zijn sombere buien aanduidt. Het internaat is het "eiland van wanhoop" en hij verwacht meer heil van Benamuckee, de inboorlingengod uit Robinson Crusoe, dan van de God van de katholieke priesters. Met broeder Gregor voert hij gesprekken over literatuur en de zingeving van religie, tot hier op een abrupte en brute wijze een einde aan komt. Marko gaat op zoek naar de ware toedracht van dit tragische voorval, waardoor aan het verhaal plotsklaps een soort van thrillerelement wordt toegevoegd. Er duikt een 'Boek van orde' op, dat op het eerste gezicht niets met broeder Gregor van doen heeft. Op de valreep worden echter nog wat losse eindjes aan elkaar geknoopt.
Dat is jammer, want het verhaal is van zichzelf al sterk en sprekend genoeg. Ingendaays inkijkje in de jongensziel, die heen en weer wordt geslingerd tussen de beknotting van het internaatsregime, de verlokkingen van de buitenwereld, en de daarmee gepaard gaande tweestrijd tussen geweten en verlangen, is bepaald overtuigend. Hilarisch is het gesprek dat de preses met Marko voert en waarin hij hem over zijn masturbatie-activiteiten ondervraagt en hem probeert te winnen voor de militante, katholieke kuisheidsbeweging "Der katholische Pfad". Dit, vergezeld van een droogkomische, licht absurdistische schrijfstijl maken dat De langste zondag van mijn leven alleszins een opmerkelijk boek is. [Jolies Heij]
Marita de Sterck
De 46-jarige Duitse auteur, die in Madrid woont en werkt, is criticus en cultureel correspondent bij de Frankfurter Allgemeine. Hoofdfiguur in zijn debuutroman, die werd bekroond met de Aspekte-Literaturprijs, is de 15-jarige Marko, opgesloten in een streng katholiek jongensinternaat op het platteland en gefascineerd door God, meisjes en boeken. Robinson Crusoë is zijn voorbeeld en held. Marko koestert de filosofische gesprekken met broeder Gregor over God en literatuur, maar de broeder draagt een duister mysterie met zich mee. Af en toe slaagt Marko erin om met zijn kompanen te ontsnappen en meisjes te ontmoeten. Echt lastig krijgt hij het als zijn ouders zijn jongere broer ook naar het internaat sturen en opbiechten dat ze gaan scheiden. De auteur brengt een levendig, gedetailleerd verslag van het leven op een conservatief internaat, gebaseerd op zijn eigen jeugdjaren in een katholieke kostschool nabij de Nederlandse grens, gesitueerd tegen het bredere decor van de jaren ’70. Een vlot geschreven, boeiende, bijwijlen ook spannende Bildungsroman die een breed publiek kan boeien. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.