Beginnen voor gevorderden : gedichten
Hélène Gelèns
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Uitgeverij 521, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : GELE |
31/12/2008
In de Sandwichreeks stelt samensteller Gerrit Komrij bij elke oneven aflevering een debutant aan het publiek voor. Ditmaal is de gelukkige Hélène Gelens. Dat hier een dichteres aan het woord is, blijkt reeds vanaf de eerste bladzijde: een vers met herhalingen, met een retorische drang, met beelden... Gelens probeert de innerlijke onrust vorm te geven. Poëzie is in haar optiek niet een plaats waar een ultieme waarheid verschijnt, maar veeleer een plaats die het onbeholpen stamelen laat zien. De zoektocht is belangrijker dan het resultaat. Dat resulteert echter in een bijzonder wisselvallige poëzie. Soms is de dichteres bijzonder treffend en intens, vooral waar haar gedichten een 'persoonlijke' ervaring trachten vorm te geven. Op andere plaatsen doet de verwoording gezocht aan, en lijkt de dichteres zich te verliezen in een wirwar van indrukken en beelden waarvan de noodzaak mij als lezer ontsnapt.
Talent heeft Gelens ontegensprekelijk, maar een volgende bundel zou een stuk homogener mogen zijn, en wat minder op effect spelen. [Dirk De Geest]
T. van Deel
Het poëziedebuut van Hélène Gelèns opent met een gedicht dat het dichten zelf tot onderwerp heeft en bovendien een (liefdes)relatie: "schreef ik mijn gedichten maar niet zo traag / ik zou je vertellen hoe een man zegt: / er hangt een rare mevrouw aan mijn kont". Eerst vanuit het perspectief van de man, vervolgens vanuit de vrouw (de 'ik') gezien. Het komt er uiteindelijk op neer: "ik schrijf mijn gedichten traag / en vertel iets anders dan ik je zou vertellen". Het gedicht kenmerkt zich door gevarieerde herhaling en die zal ook in vrijwel alle volgende gedichten uit de bundel opduiken. De rare mevrouw die aan de kont van de man hangt komt nog een keer terug: "de vrouw die hem streelt zoekt de kont - daar! / en nog vrij! ze klemt haar handen rondom". Naast poëzie en relaties lijkt Gelèns het droomachtige beeld te verkiezen, niet altijd even klaar en helder, maar wel vaak intrigerend: "plots vliegen er spetters houtsplinters / klinkers en stoepranden in het rond / ook jij wordt uit de zee gelanceerd". Zintuiglijk is dit werk: daar wijst de titel al op en de bewering: "beginnen bij vingertoppen". Dat vingerspitsengevoel is poëzie.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.